“Once you have tasted flight, you will forever walk the earth with your eyes turned skyward, for there you have been, and there you will always long to return.” Leonardo da Vinci.

maandag 14 juni 2010

Taking a plane to a plane

Afgelopen weekend hadden we wat te vieren en we hadden al een tijdje het idee om een keer naar het vliegtuig hotel op vliegveld Teuge te gaan. Dit is een tot zeer luxe hotel suite omgebouwde Ilyushin 18 uit 1960, dus uit de Sovjet tijd. Het ding is ongeveer 40 meter lang en volledig verbouwd. Maar een leuk detail, de cockpit is nog helemaal intact en gewoon toegankelijk. De inrichting is zeer strak met allerlei high tech snufjes. Erg mooi design.

Hij staat geparkeerd aan de rand van vliegveld Teuge (EHTE), en wat is er leuker dan naar een vliegtuig hotel te gaan met een vliegtuig? De PH-SVM stond dus geboekt om ons erheen te brengen. We vertrokken rond een uur of twee van EHRD runway 06, met een forse crosswind. De vlucht naar Teuge was behoorlijk bumpy door turbulentie, maar op 2000 voet was het wel te doen. Onderweg kwamen we niet veel tegen behalve een zweefvliegtuig dat 500 voet boven ons vloog. 

Ook op Teuge stond er een behoorlijk crosswind op runway 27, ongeveer 80 graden. Ik besloot tot een flaps 1 landing met een wat hogere snelheid. Dit bleek een goede keuze want de landing verliep prima. 
Het was weer erg druk daar. Heel veel parachutisten en zweefvliegtuigen, en daar tussendoor veel motorvliegtuigen. Teuge is echt een vliegsport vliegveld, lekker gemoedelijk maar wel met een mooie asfaltbaan.

Na de landing liepen we naar het havenkantoor om even af te rekenen. Kostte deze keer iets meer omdat ons vliegtuig ook moest overnachten, en daar betaal je ook wat voor. We vroegen hoe we het beste naar het hotel konden lopen. Dat kon wel via het vliegveld, maar de havenmeester wist niet of het hek verderop open was. Dus dan maar buitenom. Al snel liepen we echter tegen nog een dicht hek, dus onze contactpersoon maar even gebeld, en die kwam ons meteen even ophalen. Super!

Na een paar minuten waren we er al. De kist was veel groter dan we gedacht hadden. Wat een enorm ding zeg.
















Na wat uitleg over hoe alles werkte vertrok de contact persoon en konden we de boel gaan verkennen. Als je iets speciaals zoekt, echt een aanrader dit ding. Erg gaaf gedaan allemaal.
Omdat we natuurlijk geen auto mee hadden en er niet zoveel op loopafstand zit besloten we 's avonds wat te gaan eten in het vliegveld restaurant. Een gedeelte was gereserveerd vanwege een feest, maar we konden lekker op het terras wat eten en kijken naar de verrichtingen van de zwevers en springers.

De volgende dag werd om half tien het zeer uitgebreide ontbijt gebracht en verlieten we om 11:00 het vliegtuig om naar ons eigen vliegtuig te lopen. Deze keer direct via het vliegveld, dat hadden we de avond ervoor ook gedaan. 
Het was zo goed als windstil en er was al veel bedrijvigheid op het veld. We gooiden de spullen achter in de Robin en begonnen aan de terugvlucht. Ook nu was het weer redelijk rustig onderweg, veel minder turbulentie. Slechts één kist gezien onder ons, Bianca spotte 'm als eerste...

Rotterdam meldde 'wind calm' en bood ons een direct 24 aan vanaf de Mike arrival. Die namen we graag aan en na een zachte landing stonden we weer op het Rotterdamse asfalt.

Erg leuke ervaring dit, gaan we waarschijnlijk nog wel 'ns doen.
Filmpje van de starts en landingen...



Geen opmerkingen: