Idar-Oberstein (EDRG), ongeveer 175 NM vanaf Rotterdam, 1u45 vliegen. Leuk grasbaantje van 650 meter lang, ligt op een hoogte van +1575 voet (+/- 480 meter). Ter vergelijking, Rotterdam lig op -14 voet.
Helaas was er niet zoveel animo voor deze doordeweekse vlucht bij het clubje. Veel mensen waren op vakantie of konden juist geen vrijnemen omdat er veel mensen op vakantie zijn. Alleen Mark, Manuel en ik konden mee. Mark nam zijn vader en zwager mee en zo waren we uiteindelijk met 5 man verdeeld over twee vliegtuigen, de PH-WKB (Mark en familie) en de PH-NSC (Manuel en ik).
Manuel zou de NSC heen vliegen in twee legs en ik zou de terugweg doen in 1 leg (vanwege UDP en uitwijk enzo). Manuel zijn route: Romeo departure, cross EHEH CTR, cross EHBK TMA in het noorden, cross Geilenkirchen CTR (NATO basis, what's in a name) en daarna landen op Aachen, een klein vliegveldje met 520 meter asfalt baan. Nog even tanken voor vertrek, want met twee man kon het toestel vol mee en dan hoefden we onderweg niet meer te tanken.
Na vertrek via baan 24 zagen we mooie wolkenformaties:
Ik deed de radio en dus mocht ik aan de bak met al die clearances. Bij Eindhoven werden we een beetje heen en weer geslingerd tussen arrival en tower doordat we wat moesten zakken qua hoogte. De bewolking hing wat lager in dit deel van het land. Daarna al snel over naar Beek om door de TMA te mogen en daarna alweer over naar Geilenkirchen. Toen we werden overgezet verstond ik tot twee maal toe niet de naam van de 'toren' (ich verstehen er kein reetz von). Ik had Geilenkirchen Tower verwacht, maar ze zeiden iets anders. Na nogmaals vragen verstond ik het weer niet, maar de frequentie klopte wel dus ik schakelde over.
Maar Geilenkirchen Tower riep ook al iets anders terug bij het initiële contact. Na mijn beantwoording gingen ze echter wel gewoon door met het normale call-sign. Pas 's avonds thuis begreep ik dat het 'Frisbee Tower' is! Ja, weet ik veel dat ze een toren noemen naar de vorm van de schotels die op de AWACS toestellen staan die daar vliegen. Humor hoor, die Duitsers... ;-D
Direct na Geilenkirchen moesten we ons alweer opmaken voor de nadering van Aachen. Manuel had het veld al snel in zicht en dook het circuit in voor een left hand runway 26.
Manuel plantte de NSC netjes strak op de drempel en we mochten parkeren op het gras naast een Dynamic WT9 die er al stond. Wilkommen in Deutschland!
Even afrekenen bij de havenmeester (9 euro nogwat) en op naar de koffie in de Albatros.
Na de tasse kaffee de tweede ronde, de leg naar Idar-Oberstein. Onderweg door het Duitse luftruim kregen we de WKB in zicht en vlogen we een stukje in losse formatie.
Onderweg best mooi uitzicht...
Na ongeveer 50 minuten vliegen kwamen we aan bij onze bestemming. Ondanks dat het een grasbaan is en alles eromheen....eh, groen....hadden we het vliegveldje snel in zicht. Het circuit is behoorlijk ruim omdat je hier en daar om wat dorpjes heen moet. Zo ziet final runway 24 eruit.
Dat knollenveld in de verte is de baan. Ja die. Die ja. Dat gras. Met dat groen.
Ook nu plantte manuel de kist netje op het begin van de strip. We waren alleen zo druk geweest met het circuit vliegen dat we vergeten waren vanuit de lucht te bestellen. Ahum...kwamen we daar niet voor?
Maar, dat kon gelukkig ook vanaf het toen nog lege terras. Er zaten alleen binnen een paar mensen, verder uitgestorven. We kwamen erachter waarom je eigenlijk vanuit de lucht kan bestellen. De havenmeester is tevens fleisch meister!
Het is op deze foto niet te zien, maar de portofoon staat links van deze meneer. Briljant toch?
Qua vlees is het trouwens echt een aanrader. Zelden zo'n lekker stuk vleesch naar binnen gewerkt.
Ik had de foxtrot. Zie het hier het menu...
Nadat we onze W&B volledig om zeep hadden geholpen was het weer tijd om terug te gaan. In één keer door naar Rotjeknor. Ik vloog deze leg zelf met Manuel aan de radio in wunderbar duits accent.
De terugvlucht ging via Belgie, bovenlangs Luik door de TMA, waar we nog snel naar 2000 voet moesten omdat een 737 bezig was met de approach naar Beek en op 3000 voet voor ons langs ging.
Het uitzicht blijft overigens mooi vanuit de lucht...
Al raken sommigen van ons daar al flink aan gewend en lezen dan maar een krantje onderweg... ;-)
 |
| Manuel eine Zeitung lesen |
Al met al was het best een lang stuk vliegen (op de hand he, niks autopilot), maar het 'vloog' voorbij. We kwamen ongeveer tegelijk met de WKB in Rotterdam aan. Het laatste stukje in de CTR vlak voor de landing vlogen we zelfs exact boven/onder elkaar, met 500 voet separatie door de toren. Maar wij stonden eerder op de baan. ;-)
Ook deze keer wat met de GoPro gefilmd onderweg:
Happy landings!!
Posts
1 opmerking:
Mooi verslag van een mooie dag!
Een reactie posten