Examen; geslaagd!!

Vandaag was het dan eindelijk zover, mijn PPL examen.
Het was nog even op het randje, want de wolkenbasis liet niet veel ruimte over. Maar na een belletje met de examinator leek alles toch te gaan lukken.

Okay, hoe zag mijn dag eruit...
Vanochtend om 08:30 liep ik bij de selfbriefing office op Rotterdam Airport binnen om daar het weer en de NOTAMs op te halen. Ik had vtv gebeld met de examinator en ik moest een vlucht van EHRD naar EDLZ (vliegveld in Duitsland) voorbereiden.
Daar komt best veel bij kijken. Je moet het weer bij vertrek en aankomst weten, maar ook er tussen in. Je moet weten of er op de route bijzonderheden zijn mbt tot navigatie, hoge kranen, parajumpers die ergens actief zijn, vliegshows...kortom, alles dat de vlucht kan beïnvloeden.

Je zet de route uit op de vliegkaart (twee kaarten in dit geval, NL en DLD) en daar heb je natuurlijk meerdere mogelijkheden, dus je bepaald de beste optie.
Dat verwerk je in een navigatieplan, waar alle koersen in komen, gecorrigeerd voor wind. Dan weet je hoe lang er je over gaat doen, dus hoeveel brandstof je nodig hebt.

Vervolgens moet je de weight & balance berekening maken om te bepalen of de kist met passagiers, brandstof en belading veilig omhoog, en ook weer omlaag kan.
Je moet ook nog weten of de banen (start en landing) lang genoeg zijn, dus moet je bepalen wat de benodigde start en landings lengte is met je berekende totaal gewicht.
Bij Pipers zet je dat uit in grafieken die in het handboek staan.

Dan nog even de bijzonderheden lezen over vliegen in Duitsland. Papieren van de kist controleren op aanwezigheid en geldigheid.
Volgt u het nog?

Nou, als je dat allemaal hebt gedaan kun je op weg.
In mijn geval is het examen gestart met het bespreken van bovenstaande voorbereiding. Dat ging allemaal best soepel, en ik kon in de Bottlang laten zien waar ik e.e.a. aan gegevens vandaan had gehaald. Al met al geen problemen, ik had alles keurig gedaan kreeg ik te horen.

Deze vlucht gingen we echter niet vliegen, ook niet een stukje.
Ik kreeg een aantal nieuwe route punten die ons vanuit Mike via IJsselstein, Rhenen en Barneveld naar vliegveld Lelystad zouden brengen.
Deze route moest ik opnieuw uitzetten en berekenen, maar toen ik daamee klaar was gingen we eindelijk op weg. Het examen was toen zo'n twee uur bezig.

Bij de kist de gebruikelijke zaken; preflight, instappen, checlisten, en we moesten ook nog even tanken. Daarna dan naar V2 baan 24 voor departure.

Kreeg bij de start natuurlijk een simulated engine failure te voortduren. Maar, voor de trouwe lezers, die kennen we wel he. :-)
Standaard Mike departure gevlogen om vanaf dat punt (vlakbij Gouda) te beginnen met de nagivatie. En die ging helemaal top. Strak aan de koers en hoogte. Mijn berekeningen klopten perfect, want ik kwam precies op de minuut aan op de verschillende waypoints. Bij Rhenen maakte ik een fout door ipv naar koers 348 koers naar 048 te draaien, maar na even wakker schudden kon ik dat snel corrigeren. Terug op de track verliep alles weer op rolletjes.

Een stukje na Barneveld richting Harderwijk kreeg ik de opdracht direct Bravo te vliegen (ipv de koers aan te houden), een verplicht (nieuw) meldpunt bij vliegveld Lelystad.
Dat ging zonder problemen, en bij Bravo aangekomen kreeg ik een uitwijk opdracht; Hilversum.

De koers op de officiele nieuwe manier bepaald (dus zonder liniaaltje, lijntje, windprotractor) en ook dat ging helemaal goed. Korte tijd later meldde de examinator dat de navigatie oefening beëindigd was. Daarna langs Hilversum gevlogen om vervolgens bovenwerk te doen. Steile bochten en een approach to stall. Met die stall zaten we al in die Special Rules Zone onder Schiphol, dus op 1200 voet. Dus maar even voor de zekerheid gevraagd of 'ie echt op die hoogte de stall wilde doen.
Als je deze stall goed opvangt verlies je echter geen hoogte, en daar had 'ie wel vertrouwen in. :)

Daarna doorgevlogen naar het laagvlieggebied bij Gouda voor een gesimuleerde noodlanding, die ook prima verliep.
Daarna was het alweer tijd om naar Rotterdam terug te keren via een Mike arrival.

Toen we daar vlogen riep ATC ons op om te vragen wat ons zicht was, want er hing een zeer heftige regenbui ten noorden van het vliegveld. En inderdaad, die hadden wij recht voor ons.
Na wat communicatie met de toren over mogelijkheden om de bui te ontwijken kregen we toestemming om de Mike arrival te verlaten en direct naar Foxtrot te vliegen, zeg maar Brienennoord brug.
Vandaar konden we recht over de stad tussen twee buien door richting vliegveld. Was krap, maar lukte mooi.

Daar aangekomen begonnen met het laatste deel van het examen; landingen.
Het eerste circuit was gewoon op 1000 voet, gevolgd door een normale landing. Vanwege de wind besloot ik tot flaps 2 ipv 3, met een iets hogere snelheid. En de landing was smooth like a baby's but. :-)
Tweede circuit was op 500 voet en dit moest een flapless worden, dus iets hogere snelheid, vlakkere daalhoek. Ook deze ging zeer fraai, mooie zachte landing.
Daarna dan de laatste, een doellanding (precision). Ik moest op een bepaald punt aan de grond komen, zeker niet ervóór, maar liefst ook niet veel erna. En ook die ging prima. Netjes een paar meter voorbij het geplande punt.

Aangezien deze landing een full stop landing was kregen we opdracht te taxiëen naar Lima, daar aangekomen de engine shutdown checks, en toen kwam de verlossende handruk, ik was geslaagd! Brevet in de pocket!
Instructeur Victor en Arjan stonden ons op te wachten bij de club, erg leuk!

Als laatste onder het genot van een bakkie koffie het examen nabesproken en een boel formulieren ingevuld. Toen was het inmiddels al 16:00 geworden.

Nu wat spullen naar het IVW brengen en dan wachten op het groene papiertje. In de tussentijd gaan we lekker op vakantie, dus ik hoop dat het er ligt als we terugkomen.

Dus... als je buiten motorgebrom boven je hoofd hoort..watch out, could be me! :)
Switching off!