Het weer was prima, niet veel wind, lekkere temperatuur en een flauw zonnetje. Met goede moed dus naar de vliegclub. Daar aangekomen Iek ontmoet, mijn instructeur voor vandaag.
Na het doornemen van wat standaard theorie (zoals waarom vliegt een vliegtuig eigenlijk) zijn we naar het vliegtuig gegaan. Een Piper Warrior II cadet, de PH-SVH.
Na een rondje om het vliegtuig (pre-flight inspection) het vliegtuig ingeklommen en begonnen aan de eerste checklist. Wel raar om meteen op de stoel van de piloot te gaan zitten. Dit vliegtuig heeft 4 zitplaatsen, waarvan de zitplaats linksvoor het beste is t.o.v. de instrumenten. Wel handig als je zelf moet vliegen. :)
Stoel goedgezet in hoogte en afstand, checklist verder afgelopen, toestemming aan de toren gevraagd om de motor te mogen starten (ja, ook daar moet je toestemming voor hebben...), het toerental iets opvoeren en daar gingen we. Iek deed het eerste stukje taxieen omdat het daar wat smal is, maar eenmaal op de taxibaan mocht ik sturen.
Dat sturen gaat heel raar. Deze piper heeft een soort stuur (Yoke) i.p.v. een stick. Maar, op de grond bestuur het je het vliegtuig niet met het stuur, maar met de voetpedalen. Het voelt al heel raar aan om dat met je voeten te doen, maar nog vreemder is dat je dat voor je gevoel in tegengestelde richting moet doen. Het duurt even voordat je hersenen dat door hebben na al die kilometers in de auto en op de motor.
Na een beetje zwalken (nee, niet gedronken...) kreeg ik het te pakken en reden we de taxibaan af. Halverwege moesten we opstellen voor de run up (weer een checklist). Er was nog een vliegtuig voor ons, waar we schuin achter gingen staan. Nadat deze weg was en we onze checklist hadden afgewerkt kregen we toestemming voor take-off. Toeren op de motor, parking brake eraf, en de gele lijn volgen de start baan op. Eenmaal op de baan rustig aan vol vermogen, en bij 40 kts langzaam de neus optrekken. Althans, dat was de bedoeling.
Tijdens vol vermogen was ik echter druk bezig om met de voeten het vliegtuig midden op de baan te houden. Want ineens ging alles een stuk sneller, inclusief de reactie van het neuswiel op het sturen. Na een paar seconden hoorde ik Iek zeggen dat ik nu wel op mocht trekken (dik over de 40 kts), and so i did. Weer een paar seconden later waren we los en reageerde het vliegtuig op de yoke, wat een stuk prettiger stuurt kan ik je melden. Het vliegtuig won hoogte, en even later moest ik rechtsom sturen (klimmende bocht) om via de A13 naar Rijswijk te vliegen. We zouden namelijk een rondje Prunuskade doen (mocht van de toren hoor...). Eenmaal op 1200 voet het vliegtuig aftrimmen en daar vlogen we. Mijn eerste officiele take-off was een feit. Gaaf gevoel!!
Boven ons huis anderhalve ronde gedraaid (Bianca klaagde al over herrie...)
Bij de euromast weer even op de radio, en voor de euromast linksom richting vliegveld. We moesten dwars over het vliegveld vliegen, daarna twee maal een bocht rechtsom, en dalen naar 1000 voet. Op ongeveer 100 voet nam Iek het weer over, en zette het vliegtuig aan de grond. Eerste vlucht een feit.
Op de baan moest ik weer sturen (betere voetenwerk, ging als een speer) en de gele lijn volgen de startbaan af. Daarna verder taxieen naar de vliegclub. Daar aangekomen motor uit, uitstappen en vliegtuig met een stang aan het neuswiel achteruit inparkeren. Inderdaad, met de hand! Gelukkig is 'ie niet zo zwaar als een boeing 747.
Als laatste de vlucht besproken, logboek van het vliegtuig ingevuld en mijn eigen net aangeschafde piloten logboek ingevuld. Dat is iets dat na iedere vlucht moet gebeuren. En daarmee kwam mijn les ten einde. Zaterdag 12 mei mag ik weer. Kan niet wachten.. :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten