“Once you have tasted flight, you will forever walk the earth with your eyes turned skyward, for there you have been, and there you will always long to return.” Leonardo da Vinci.

donderdag 22 juli 2010

NL, BE en DU

Afgelopen dinsdag stond er weer een internationale vlucht op de planning, deze keer met Arjan. Een vlucht met 4 legs:

1: EHRD - EBZW (Rotterdam naar Genk/Zwartberg)
2: EBZW - EDRB (Genk/Zwartberg - Bitburg)
3: EDRB - EBST (Bitburg - Sint Truiden)
4: EBST - EHRD (Sint Truiden - Rotterdam)

Legs 1 en 3 beschrijft Arjan, want hij heeft deze gevlogen. De andere twee heb ik gevlogen.
Calvin was natuurlijk mee als passagier.

Leg 1: Arjan

Leg 2:
Na een welkom drankje op het terras in Genk/Zwartberg begonnen we aan de tweede leg naar  Bitburg in Duitsland. De temperatuur in het vliegtuig liep al aardig op, zeg maar warm!
De PH-SVM is qua motorisatie wat minder dan de andere kisten waar ik meestal op vlieg (120 PKs) en dat was goed te merken. De klim performance na take-off was op z'n minst matig te noemen, waarbij de hoge temperatuur en lokale elevatie niet echt meehielpen. Daarbij kwam dat door de warmte de lucht nogal onrustig was geworden, extra spannend dus. Op een gegeven moment kregen we zelfs een duw onder de linkervleugel, die bijna niet te corrigeren was met de rolroeren. De stick stond op zijn uiterste punt (tegen mijn linkerbeen) maar nog rolde de kist naar rechts. Ik wilde net met het roer wat extra input geven (lang leve de unusual attitudes training) toen de kist terug begon te rollen. Wel even spannend, want heel hoog zaten we  niet!

Het laatste stukje Belgie werden we door Brussels info nog vriendelijk doch dringend verzocht niet rechtdoor een militair gebied in te vliegen, omdat die actief was. Wel vreemd, want dit gebied is actief per NOTAM, en laten we nou juist die uitvoerig bestudeerd hebben voor vertrek. Deze stond er dus niet op!
Maar met een zuidelijke koers richting Luxemburg vlogen we er veilig langs. Arjan meldde ons aan bij Langen Info, en we mochten door naar Bitburg. Door de wind, temperatuur en heuvels was het alles behalve een rustige vlucht.We vlogen op 3500 voet, maar hadden ongeveer 1500 voet ground clearance. Wel ff wat anders dan in het platte NL.

Bitburg was vroeger een militair veld, met een enorme landingsbaan, vergelijkbaar met Luxemburg. We zouden er 4 keer op kunnen landen, met gemak.Sinds 1994 wordt het gebruikt voor General Aviation.
We moesten om wat dorpjes heen vanwege geluidsoverlast en draaiden daarna final 06. Het glijpad was keurig, maar op short final kreeg de wind ons nog een beetje te pakken waardoor flink corrigeren nodig was. Maar uiteindelijk stonden we dan op de grond in Duitsland.

Tijd voor tanken, drinken en eten!
De landingskosten werden bepaald aan de hand van het noise certificate van het vliegtuig (moest dus mee naar boven) en bedroeg maar liefst....6 euro!  :-)
Voor het tanken moesten we de kist even naar een speciaal plekkie duwen, waarna we zelf het terras opkonden.

Er gebeurt daar verder niet veel, erg rustig veld (i.i.g. op een doordeweekse dinsdag).
Na een uurtje was de inwendige mens versterkt (Calvin helemaal met zijn kleine ijsje), de kist getankt en had Arjan zijn PocketFMS min of meer aan de praat voor de volgende leg naar Sint Truiden in Belgie. Ready for take-off...

Leg 3: Arjan.

Leg 4:
Want een grappig  vliegveldje is dat Sint Truiden zeg! Waar in NL alle ex-militaire velden met de hoogst mogelijke spoed ontmanteld worden gaan ze daar in BE er heel anders mee om. Openstellen voor GA verkeer! 5 euro voor het landen, 1 euro voor een blikje fris. Geweldig!
Het onthaal zal door Arjan beschreven worden, maar was erg hartelijk. Taxiën over een stukje openbare weg en iemand die staat te zwaaien dat je die kant op moet. Een hangaar met wat prive kisten en een zeer relaxte sfeer. Zo hoort het!!

Gezellig wat gekletst met de lokale bevolking en wat gedronken. Belgocontrol gebeld om het vliegplan te sluiten, en de FIO in Amsterdam gebeld voor een nieuwe vliegplan naar Rotterdam.

Anywayz, time to go back home.
Na bye bye gezwaaid te hebben reden we over de startbaan naar het begin om op te stijgen. Na take-off even om Sint Truiden heen vanwege de herrie, en daarna de GPS koers opgepikt naar Rotterdam.
De lucht was merkbaar een stuk rustiger boven het vlakke land. Het was ook wat meer bewolkt geworden, waardoor iets koeler. Helemaal niet erg!

Rotterdam had ook baan 06 in gebruik en na een nette landing stonden we weer op onze homebase.
Leuke en leerzame vlucht en weer twee nieuwe vliegvelden erbij in het logboek. Nice flying!

Geen opmerkingen: