Les 12; Special VFR

Vandaag dan eindelijk zover, tijd voor een les met vaste instructeur Victor. En deze keer ging het wel door. :)

Het zicht was vandaag de hele dag al niet best. De bewolking lag hoog genoeg, maar er was maar iets meer dan 5 km zicht. En toen we weggingen hoorden we 4700 meter op de radio, special VFR condities dus.
Ik zou gaan vliegen op de PH-SVQ, een benzine kist, maar door afzegging van wat uren was PH-SVT toch beschikbaar. Dus omgeboekt naar de SVT. Collega Rick deed vandaag poging twee tot meevliegen, dus die moest zich achterin de SVT opvouwen.

Les G11 stond op het programma. Stalls, steile bochten, circuits, touch & goes, enz. Dus we hadden vliegveld Seppe bedacht voor de touch & goes want dag mag op Rdam alleen doordeweeks en zaterdagochtend. En Seppe is goeiekoper... :)
Dus vliegplannetje ingediend en naar buiten...

Na de preflight checks, checklist, opstarten en taxieen kwamen we aan bij positie V2, runway 24. Duurde even voordat we mochten oplijnen en toen moest we een minuut of 6 op de baan wachten voordat we wegmochten. In special VFR omstandigheden passen ze een flinke separatie toe tussen de vluchten. Gelukkig was het niet al te druk.

Opstijgen en een Romeo departure vliegen. Ging allemaal prima. Toen m.b.v. GPS naar Seppe, want qua zicht hield het niet over. Op Seppe aangekomen (8 minuutjes later) circuit in voor de eerste T&G. En die ging.....belabberd. Ok, alles zat nog aan de kist, maar daar was alles mee gezegd. En o ja, bij take off veeeeel te laat voeten geven. Amateur!
Tweede ging iets beter voor mijn gevoel, alleen met een nogal te korte en harde landing (Seppe, sorry voor die deuk). Landing 3 was een flapless landing. Lager aankomen, hogere snelheid, zonder kleppen. Die ging erg goed. Kreeg zelfs applaus van Victor en na enig aandringen ook van Rick. :) Voelde met net een transavia piloot op Mallorca *grinz*.
Daarna twee 'glide in' landingen. Op 1000 voet motorvermogen eraf en dan zwevend neerzetten (simulatie landing met motorstoring). Ging niet echt super, maar de baan werd -min of meer- gehaald.
Algemeen op Seppe veel te slordig met de hoogte omgesprongen. 739 voet is 739 voet, niet ergens tussen mwaaaa 600 en 800...

Na 5 landingen vond ik het wel welletjes en dus terug naar Rotterdam. Onderweg nog wat stalls in landing configuratie en in een bocht en daarna steile bocht rechtsom (ging wel ok) en linksom (ging waardeloos). Ik heb altijd moeite met die steile bochten linksom, en het ontbreken van een horizon hielp ook niet mee. Aaarrrggg, niks lukt goed. Frustrerend!

We deden een Oud-Bijerland arrival, leuk over de stad. Helaas nog steeds geen zicht, Rick had echt pech wat dat betreft. Het spelletje 'spot de euromast' werd door Victor gewonnen.
Daarna 'cross in the middle, right hand circuit, runway 24, 1000 feet'. En 1000 voet is geen 800 voet he! Ahum, ik vloog dus op 800 voet downwind. Tjsa, kon er ook nog wel bij.

Landing werd een displaced threshold landing, snelheid iets te laag en niet lekker afgevangen. Ook maar snel vergeten dus.

Al met al ging het vandaag niet echt (echt niet) lekker. Op één landing na eigenlijk een beetje aangeprutst wat mij betreft. 7 weken niet vliegen is ECHT te lang, en totaal geen horizon helpt dan zeker niet mee.
Victor vroeg wat ik aan solo uren had staan. Tot nu toe maar 15 minuten, op Midden Zeeland. Omdat ik de radio communicatie aardig beheers vond Victor dat ik zolangzamerhand maar zelf 'ns wat rondjes CTR moet gaan draaien. Lekker simpel, Romeo d'ruit en Hotel d'rin (of andersom). Niet teveel poespas, misschien wat steile bochten oefenen onderweg.
Gaaf natuurlijk, maar dan moet het wel wat beter weer zijn. I.i.g. een horizon!
Dus de komende tijd maar even het weer bekijken en hier en daar proberen wat solo doen op de SVT of de SVU.

Deze keer geen google earth track, accu van de PDA was leeg. Sorry Rick!
Switching off!