Flat tire...

Een tijdje geleden had ik met collega's Mike en Wiljo afgesproken om 'ns te gaan vliegen. Aldus gisteren rond een uur of vier afgesproken op de club voor een rondje Zuid-Holland.

Ondanks de file ellende op de A13 waren we allemaal mooi op tijd binnen en kon het via Internet ingediende vliegplan op tijd geactiveerd worden.

Ik had alle voorbereiding al 's middags gedaan, dus na een korte uitleg aan beide heren en checken van het laatste weer konden we richting vliegtuig, de PH-SVP.

Na de preflight check (beetje water onderin de tanks gevonden) ingestapt en begonnen met de gebruikelijke checklist en toestemming vragen voor start-up. Na een paar minuten waren we onderweg naar runway 24, intersection Victor 2.

Daar aangekomen de run-up checks gedaan, alles zag er keurig uit.

We kregen direct toestemming om te starten, met een wind uit 190, 16 knopen.

Na take-off een Mike departure (nee Mike, andere Mike...) gevlogen. Het was best bumpy boven de stad, turbulentie was goed aanwezig.

Na Mike koers gezet richting Leiden (stay clear of Valkenburg ATZ) om vandaar richting de kust te vliegen. Ik had mijn nieuwe speeltje op de yoke gemonteerd, ideaal!

Na Leiden de kust opgepikt en koers naar het zuiden gezet.

Natuurlijk Den Haag gepasseerd en het Westland met die enorme hoeveelheid kassen.

Voorin en achterin hadden de PAX het prima naar hun zin...

Daarna nog even over de Maeslantkeering gevlogen en vervolgens een Hotel arrival aangevraagd. Omdat Wiljo binnenkort gaat verhuizen naar nieuwbouwwijk Leidschenveen en het hem leuk leek daar 'ns overheen te vliegen vroeg ik aan de toren toestemming om vanaf Sierra direct naar L'veen te vliegen voor wat orbits overhead. Dit was geen enkel probleem en we kregen dan ook direct toestemming. Dus recht over Delft, en al snel vlogen we boven de bouwsite.

Ik moest me even melden overhead, en na wat rondjes voor foto's uit alle hoeken de toren opgeroepen voor de nadering naar het vliegveld, following de A13.

Bij Delft moest we al dalen naar 1000 voet, en korte tijd later kreeg ik de opdracht te dalen naar 500 voet, dus geen standaard circuit op 1000 voet deze keer.
Aangekomen op downwind dit mede gedeeld aan tower, ik was number one. Daarna kreeg ik opdracht mijn downwind te verlengen omdat een Fokker 50 nog eerst weg moest.
Na een minuutje mocht ik base draaien en bereidde ik me voor op de landing. Het waaide best fors (19019G23) dus ik besloot met flaps 1 en 75 kts binnen te komen. Dit bleek een goede keuze, want de crosswind landing verliep erg goed, en ik kwam netjes recht op de baan uit.

Normaal gesproken is het dan 'taxi to lima' en einde vlucht. Maar....

Na een paar honderd meter taxieën merkte ik dat ik steeds harder het rechter pedaal in moest drukken om rechtuit te blijven rijden. Eerst dacht ik dat Wiljo met zijn maat 46 per ongeluk op het linker pedaal aan het trappen was, maar er bleek iets heel anders aan de hand te zijn.
Toen dacht ik dat er iets met het neuswiel aan de hand was, en de toren zag ons ook aanmodderen en vroeg of alles in orde was. Ik meldde dat we problemen ondervonden met sturen, maar dat het nu nog wel doorhobbelde. Zo kwamen we veilig van de baan af en draaiden we Victor op. Inmiddels was er een auto van de havendienst aan komen rijden, en die meldde een lekke linker band. Daarop besloot ik de kist stil te zetten. Redelijk gunstige plaats, want iedereen kon om ons heen (bleek ook later met Transavia vakantiegangers...).
Na uitstappen zagen we de oorzaak.

En dus stonden we vast op Victor. Rotterdam is niet lullig met het bieden van hulp, en korte tijd later hadden we dit circus om ons heen staan...

Er werd een karretje onder het wiel geduwd, en deze werd gekoppeld aan het busje. En zo is de kist enige tijd later richting de club getrokken.

Dit was dus een behoorlijk spectaculaire manier van aankomen op de club. Ik had ze vanaf de baan al gebeld, dus ze waren al op de hoogte. De kist voor de club geparkeerd voor reparatie, en toen naar binnen voor de stoere verhalen onder het genot van een drankje...

Het was i.i.g. een erg leuke vlucht. Gelukkig vonden beide passagiers dat ook. :) En een heel bijzonder einde, dat maak je (gelukkig maar) niet elke week mee.

De Garmin heeft de boel gelogd, dus weer een trackje voor Google Earth gemaakt. Alle andere foto's zijn hier te vinden...

Filmpje (met dank aan Mike)..