Zonnige Zuiden

Vandaag hadden Wouter en ik weer afgesproken om te gaan vliegen. De vorige keer hadden we al bedacht dat we i.i.g. Maastricht-Aachen Airport (EHBK, Beek dus) wilden aandoen, en daarna een veldje in Belgie. Beek is overigens dat vliegveld waar die vracht Boeing 747 vast kwam te zitten afgelopen week.

Om 10:00 zaten we gebogen over de kaarten aan tafel op de club. Ik zou van EHRD naar EHBK vliegen, dan Wouter van EHBK naar EBBT (Brasschaat) en ik zou daarvandaan weer naar EHRD terugvliegen.

Na de hele boel te hebben voorbereid en de PH-VSY te hebben getankt gingen we om 11:45 LT airborne.

Het weer was wederom erg goed, dus na het passeren van de New Millingen TMD D grens zijn we geklommen naar 3500 voet onder begeleiding van Dutch Mil info, en zo konden we over de CTR's van Gilze-Rijen en Eindhoven heenvliegen ipv er doorheen. 

We hadden al snel door hoe de auto-pilot in deze kist werkte, dus die werd ingesteld op Heading en Altitude en toen konden de armen over elkaar.   :)

Je wordt er wel een beetje lui van, vliegen op auto-pilot, maar het is erg relaxed als je VFR aan het navigeren bent, en je hebt plenty tijd om te genieten van Nederland van bovenaf.

Na Eindhoven meldde Wouter ons aan bij Beek Approach. We mochten door en kregen al snel toestemming te dalen naar 1800 voet voor de Bravo arrival naar Maastricht-Aachen airport.

Even daarna werden we overgezet naar Beek tower en mochten we door naar het vliegveld.

We kregen een left-hand 03 en kregen de opdracht een long field landing te maken, omdat we pas aan het einde van de baan eraf moesten. En die baan is daar 2,5 km.

Halverwege de baan touchdown en doorkachelen naar het einde. Vervolgens naar apron Charly-5, general aviation. Daar werden we opgevangen door iemand van Limburg Air Services.

Na het aftikken van 42 euri en het wegwerken van wat lunch was het Wouter's beurt om als pilot in command naar de volgende bestemming te vliegen. Het werd niet Brasschaat, want dat is alleen in het weekend open, schijnt. Alternatief was EBKH, Balen-Keiheuvel. Daar was ik ooit geweest met de leerlingen dag, Wouter nog nooit.

Via uitgebreide taxi opdrachten werden we naar de andere kant van het vliegveld gedirigeerd, naar holdingpoint Whiskey-4-Alpha. Na de runop mochten we oplijnen op 03, voor een Mike departure. 

Die Mike departure hebben we een beetje verprutst, want we kregen commentaar van ATC dat we wat teveel oostelijk zaten. Achteraf kijkend op de GPS track lijkt dat toch wel mee te vallen, maar na de melding zijn we zeg maar iets te creatief aan het corrigeren geslagen. Laat ik het zo zeggen, de controller vond het denk ik niet erg dat we op een gegeven moment uit zijn airspace waren.  :-) .

Daarna vlogen we via Hasselt om de Kleine Brogel CTR1 heen naar EBKH. Na een klein half uurtje kwam het veld al in zicht en verzochten we Balen-Keiheuvel radio om Aerodrome information. Baan 07 was in use met wederom een left hand circuit. Na het afvliegen van het circuit zette Wouter de VSY netjes aan de grond.

Onder het genot van een drankje deden we daar de voorbereiding voor de vlucht naar Rotterdam. Ze hebben daar een klein kantoortje waar een PC staat met internet access, dus alles was daar in te voeren (vliegplan) en op te zoeken (weer).

Na 45 minuten vonden we het wel mooi geweest en gingen we terug naar de kist. Ik nam weer plaats op de left seat, Wouter ging weer DJ-en aan de radio's.

Na take-off koers 328, in een rechte streep naar EHRD Romeo. We konden weer flink klimmen waardoor we voor de tweede maal de controller van Gilze-Rijen niet lastig hoefden te vallen voor crossing clearance. Nadat we de CTR waren gepasseerd flink in de daling om op tijd op 1500 voet te zitten voor de Rdam TMA-1.

Het was behoorlijk druk op Rotterdam, dus Wouter moest flink z'n best doen om er doorheen te komen. Via de Romeo arrival werden we naar een left hand 06 gedirigeerd. De controller vroeg ons -mits mogelijk- een short field landing te maken zodat we er bij Victor 3 al af konden. De shorf field landing verliep prima waardoor we ruim voor V3 op veilige snelheid zaten om af te kunnen slaan. We werden vriendelijk bedankt door de toren.

Bij Lima mocht de radio uit en kort daarna manual pushback naar de parkeer plaats (lees: kist achteruit duwen). Weer een erg leuke dag geweest, toch weer e.e.a. geleerd.

De plannen voor de volgende multicrew vlucht zijn al gemaakt; Luxemburg. Veel zin in, dagje voor prikken in april.

Natuurlijk is de hele vlucht door de GPS gelogd. Wouter heeft e.e.a. gefilmd. 

EHRD-EHBK-EBKH-EHRD from Marcel Koks on Vimeo.

Happy Landings!