Hoognodig

In het najaar heb ik de onfeilbare gave om vluchten te plannen tijdens slecht weer.

Dat weet ik natuurlijk niet van te voren, maar ik plan dan vluchten en op de dag van komt het met bakken uit de hemel (slecht zicht), stormt het (over de limieten) of hangen de wolken op 400 voet.

Dat is dus de reden dat het even stil is geweest hier (ruim 4 weken); wel gepland (genoeg), maar niet gevlogen.

Dus was het hoognodig tijd voor een vluchtje. Vrijdag moest ik er weer één afzeggen (toppie dat koufront...) maar voor gisteren zag het er echt wel goed uit. Dus op aanraden van mijn echtgenoot (ik was denk ik niet te genieten) de PH-HLD geboekt voor een uurtje in de ochtend.

Gewoon even lekker Hotel eruit, stukje om de CTR heen en Romeo er weer in. De HLD had ik nog niet eerder gevlogen, wel zijn broertje/zusje, de PH-ANH.

De vlucht was verder uneventful, geen bijzonderheden dus.

Of eigenlijk wel toch wel, helemaal aan het begin. Toen we vertrokken taxiede voor ons de kist van de parachutisten club, een turboprop. Bij Victor2 stond deze on hold voor vertrek. Ik zette de Cessna er schuin achter voor de runup check, maar wel met meer ruimte ertussen dan ik normaal doe.

Toen we net stonden begon onze kist behoorlijk heen en weer te deinen onder invloed van de propwash van de turboprop. Daar reageert zo'n hoogdekker toch wel heftig op. Bianc vond het zelfs wat eng. Dus ik draaide de kist recht achter de turboprop, daarmee werd het wat minder. Gelukkig vertrokken ze gauw en werd het weer rustig.

Ik kan me nu goed voorstellen dat een Cessna op zijn dak kan waaien bij storm als 'ie niet vast staat...anyway, lesson learned!

Tijdens de vlucht heeft Bianc wat gefilmd en geshoot, waarvan acte.

See ya!