“Once you have tasted flight, you will forever walk the earth with your eyes turned skyward, for there you have been, and there you will always long to return.” Leonardo da Vinci.

zondag 31 januari 2010

Eindelijk! (Zaon PCAS MRX testfly)

Vandaag eindelijk, na weken stressen, weer kunnen vliegen. Was op het nippertje hoor. :)
Vaste co-piloot Hero en zijn vriendin Daan wilden wel mee als vrijwilligers.

Vier goede redenen voor deze vlucht:
  1. Het weer was prima
  2. Daan wilde graag wat sneeuw foto's maken
  3. Testen Zaon PCAS MRX
  4. Veeeeeel te lang geleden
Ik had de Piper Archer PH-SVP geboekt voor vanmiddag, van 14:00 tot 15:30. Op de club aangekomen zag ik Arjan ook voorbereiden, die ging met de PH-CBF (Cessna 152) weg.

We moesten het vliegtuig even tanken, want met 8 gallon in de vleugels kom je niet heel ver. Aangezien ik alle voorbereidingen thuis al had gedaan konden we snel weg en de kist in voor een taxi ritje Fuel station. 
Toen we daar stonden kwam er zo'n nieuwe politie heli langs hoveren. Mooi ding wel hoor die nieuwe Eurocopter EC-135

Na het tanken kregen we toestemming om te taxiën naar runway 24, intersection Victor 2. Arjan kreeg ook net zijn taxi toestemming, maar wij waren net iets eerder. Op taxiway Victor zag ik hem aankomen achter ons.
De run-up checks verliepen prima, en we kregen toestemming voor takeoff runway 24, Mike departure, en of ik een rolling departure kon accepteren. Sure we can!   :-)

Tijdens het opstijgen hoorde ik Arjan de toren toestemming vragen om weer terug naar de club te taxiën. Er was blijkbaar iets niet goed. Later hoorde ik dat het vacuüm systeem in zijn Cessna niet in orde was. Daardoor werken een aantal instrumenten niet. No go dus. Hij is later met de PH-JJM alsnog vertrokken.

Wij vlogen de Mike departure af richting Gouda, de PCAS was al lekker aan het bléren.
Wat die PCAS precies is? Nou...

PCAS staat voor Personal Collision Avoidance System. Zeg maar het kleine boertje van TCAS wat in de commerciële luchtvaart gebruikt wordt.
In de General Aviation vlieg je de meeste tijd ongecontroleerd. Dat wil zeggen dat er geen directe verkeersleiding is om e.e.a. in goede banen te leiden. Vliegveld Rotterdam is een gecontroleerd vliegveld, er is daar een toren met Air Traffic Controllers die alles regelt en iedereen in de gaten houdt.Maar zodra je buiten hun gebied komt ben je op jezelf aangewezen.Aangezien dit een wezenlijk onderdeel is van het vliegen leer je hiermee omgaan. 

Dat neemt echter niet weg dat je zo af en toe verrast wordt door een ander vliegtuig dat best dichtbij was.
Die PCAS werkt op basis van transponder signalen.De transponder is al eerder in mijn blogs genoemd; ik moet daar vaak een squawk code op invoeren. De transponder reageert namelijk op een radar puls (SSR - Secondary Surveillance Radar) en geeft dan informatie terug, zoals callsign, hoogte, snelheid, en dus ook die squawk code. 
De PCAS vangt die signalen (van de andere vliegtuigen) ook op en laat daarna zien hoe ver weg een ander vliegtuig zit, en het relatieve verschil in hoogte. En dat werkt erg goed heb ik vandaag gezien.
Nadeel is dat je voor de werking afhankelijk bent van transponder gebruik, wat nu rondom Schiphol verboden is. Maar dat wordt allemaal veranderd en ik verwacht dat we op termijn echt overal de transponder moeten voeren. Prima dus.

Het schermpje heeft één maar regel:
Je ziet alleen afstand en hoogte, dus niet de positie. Ikzelf vind dat wel een voordeel. Als er een positie bij komt moet die echt wel kloppen, want je gaat dan nogal gefocussed in die richting zitten staren (en ziet wellicht anderen over het hoofd). In dit geval krijg je een melding waardoor je weet dat je extra alert moet zijn en goed om je heen moet kijken (wat je sowieso moet doen). Als het apparaat merkt dat een ander vliegtuig dichterbij komt komt 'ie zelfs met een advisory en daarna met een alert. Dan is het zeker oppassen geblazen.

Anyway, een handig hulpmiddel erbij dat de veiligheid verhoogd. Het is een klein ding, dus mega portable.
PCAS in actie (staat links naast de kompas):

Terug naar de vlucht; na Gouda richting de kust en die noordwaarts gevolgd.
Daan's ouders wonen in Krommenie, dus daar moesten we even overheen natuurlijk. Daarna via baken PAM naar het zuiden, richting Utrecht. Daar de A12 opgepikt en die gevolgd naar Gouda voor een Mike arrival.

Het was best druk in het circuit, maar na een rustige landing stonden we weer veilig op baan 24.
Was weer leuk deze vlucht, weer lang genoeg 'aan de grond' gezeten...

GPS track.

Geen opmerkingen: