Endlich Stadtlohn!

Afgelopen weekend stonden er 2 vluchten gepland. Zaterdag met de Cessna172 naar Hilversum en zondag met buurman Mark naar Grimbergen.
Grimbergen is een klein vliegveld dat in de CTR van Brussel ligt. Het schijnt ook iets met bier te maken te hebben naar ik heb gehoord.

Maar zoals vaak in deze periode wilde het weer niet meewerken. Zaterdag kon je, als je je armen een beetje uitstrekte, zowat de wolken raken vanaf de grond. Nogo dus, flight canceled.
Zondagochtend vroeg begon goed; blue skies all around. Een half uur later echter dik in de mist. Weer een half uur later leek het weer wat op te trekken. Mark en ik besloten naar de vliegclub te rijden en daar verder te kijken.

Het was er gezellig druk op deze zondagmorgen. Ik had het wat stiller verwacht vanwege het weer, maar om te lessen was het op Rotterdam al geschikt. Met de kaart en iPad op tafel keken we naar het weer. Antwerpen en Brussel leken niet te doen. Slecht zicht en laaghangende bewolking; daar ging Grimbergen als bestemming. In de richting van het zuid-oosten leek het weer wel goed. Het oosten was nu wat minder, maar zou opknappen. Het noorden was ook zeer slecht.
Pal oostelijk van EHRD ligt, net over de grens met Duitsland, het vliegveld Stadtlohn. We waren daar nog nooit geweest, dus wel leuk om te doen. Het stond ooit wel op mijn planning, maar toen waren ze dicht wegens baanverlenging.
Dus snel een vliegplan ingediend voor een vlucht naar EDLS, landingskaartjes verzameld,W&B gemaakt en op de valreep nog even de NOTAMS bekeken.

We hadden de PH-WKB geboekt (de Archer met Glass Cockpit) welke netjes buiten voor de deur stond. Bescherm hoes eraf en brandstof checken; 37 gallon, geen extra brandstof nodig. Mark zou de heenvlucht doen, want hij wilde wat T&G's maken en dat mag op zondag niet op EHRD. Ik zou deze leg de communicatie doen. Terwijl hij plaatsnaam op de left seat deed ik de preflight buiten.
Bij het drainen van de tank in de rechtervleugel ontdekte ik best wat water onderin de tank. Net zolang drainen totdat het helemaal weg is is dan het devies. In de linkertank zat geen water.
Verder was alles in orde, dus starten en wegwezen.

Runway 24 was in gebruik, dus we mochten per taxi naar intersection v2 voor vertrek. Het werd een Mike departure, vanwaar een koers 90 je helemaal naar EDLS brengt (+/- windcorrectie).
Op de Mike departure vroegen we tower of we direct naar het oosten de CTR mochten verlaten, dat was geen probleem. EDLS in de Garmin 430, direct to, autopilot engage, sit back and relax.

Nadat we de CTR verlaten hadden zagen we onder ons het wolkendek wat dikker worden. We gingen dus automagisch VFR on top vliegen, wat voor fraaie plaatjes zorgt.

VFR on top

EDLS is ongeveer een uurtje vliegen. Halverwege cross je de Deelen CTR als je niet om wilt vliegen dus Dutch Mil opgeroepen voor crossing clearance. Niet lang daarna riepen we Stadtlohn info op om 'ns te vragen hoe het weer was daar. 6 KM zicht maar geen wolken. Het was er zo rustig dat we op dat moment al een straight in approach voor baan 11 kregen aangeboden.
We doken door een gat in de bewolking en zochten naar het vliegveld. Op 3 mijl hadden we het in zicht en maakte Mark zich op voor de eerste T&G.
De derde landing werd een full stop, tijd voor een tasse kaffee!

PH-WKB op EDLS

We waren overigens maar 21 euro kwijt voor 3 landingen, waarvan natuurlijk één overland. Geen geld dus! Wat dat betreft is Duitsland wel een stuk vliegvriendelijker dan Nederland. Maar dat geldt eigenlijk voor alle landen om ons heen.

Omdat we op tijd terug moesten zijn klommen we een half uurtje later alweer de kist in voor de terugvlucht, deze keer met Skycaptainmarz at the controls & DJ Mark behind the mike.

Na take-off van baan 11 moesten we één mile doorvliegen met daarna een right turn out voor de terugvlucht. Met 2 man en tanks op de helft klimt deze Archer best lekker moet ik zeggen. Het is sowieso een zeer fijne machine om te vliegen. Met 4 minuten gingen we over de FIR grens en zetten we koers naar Rotterdam op 2500 voet. 

We kwamen onderweg geen ander verkeer tegen. de PCAS liet ook maar één keer ander verkeer zien op 4 mile en ook op Dutch Mil frequentie was het rustig.

Bij Rotterdam aangekomen leek het ons wel leuk om te kijken of we weer een simulated ILS 24 konden vliegen. Mark riep de toren op met dat verzoek en we werden overgezet naar Approach. We mochten klimmen naar 2000 voet met koers 330 voor de baseleg. Even later mochten we draaien naar 270 om de ILS te intercepten. We wilden eigenlijk de autopilot the ILS laten afvliegen, maar we kregen dit niet goed aan de praat (ff in de documentatie duiken). Dus de ILS lekker op de hand gevlogen, wat echt nog niet meevalt voor een rooky als ik. Op 6 mile werden we weer overgezet naar Tower en al met al kwamen we best mooi uit. Op short final was de wind uit 160/10 best wat vlagerig, maar de landing verliep erg netjes.

"'PH-WKB, taxi back to Lima" was de laatste opdracht van Tower.

Weer een erg leuke vlucht met een nieuw veld op de kaart. Grimbergen staat dus nog steeds op de planning.

Happy landings!