Vóór onze vakantie had ik nog wel een vlucht gepland met Wiljo, Paul en zijn 5 jarige zoon Davi voor de woensdag na de vakantie. We hadden geluk; er was deze week veel mist en laaghangende bewolking, maar precies op woensdag was het prachtig, zij het met beperkt zicht (8km). Dat lijkt heel wat op de grond, maar up there valt dat reuze tegen.
We zouden een round trip EHMZ (Midden Zeeland doen) zodat er halverwege van zitplaats gewisseld kon worden. Davi vond het als 5 jarig jochie natuurlijk heel spannend. Op die leeftijd zijn vliegtuigen namelijk best cool. Dus na wat uitleg kwamen de eerste vragen al; "wat is dat?". De PH-WKB glass cockpit Piper Archer stond gereserveerd, dus mooie schermen en veel knopjes om naar te kijken.
Op de heenvlucht zat Wiljo co, Paul en Davi achterin. We vertrokken van baan 06 met een linkerbocht naar Leidschenveen, de woonwijk van alle passagiers waar natuurlijk wat orbits gedraaid moest worden.Daarna vlogen we via Hotel de CTR uit, in de richting van EHMZ.
We vlogen recht tegen de zon in, waardoor het zicht niet fantastisch was. De PCAS stond aan en ik had voor de zekerheid maar een direct EHMZ in de bovenste nav unit geprogrammeerd zodat er een mooi lijntje op het MFD verscheen. Maar zonder problemen vonden we Midden Zeeland, waar baan 09 in gebruik was. Slechts één ander actief vliegtuig, verder was het stilletjes daar.
Na een drankje in het uitgestorven restaurant maakten we ons op voor de retourvlucht. Davi gaf aan dat hij eigenlijk wel heel graag voorin wilde zitten op de terugvlucht, waarmee hij mijn jongste co-piloot ooit werd.
Hij zag het helemaal zitten, Captain Davi. Die heeft wat te vertellen op school!
De vlucht naar Rotterdam was met de zon in de rug, waardoor het zicht beter werd maar nog steeds niet overhield. Via Oud-Beijerland en overhead the city vlogen we terug aan het veld waar de kist boterzacht herenigd werd met moeder aarde. Leuk tripje zo na de vakantie!
Het was echter niet de enige vlucht deze week. Het was ook alweer tijd voor de jaarlijkse clubcheck, waarbij gekeken wordt of je het allemaal nog een beetje kunt. Eéns in de twee jaar moeten we officieel het brevet verlengen met een controle vlucht, maar onze vliegclub ziet dat graag elk jaar gebeuren. Een uurtje met een instructeur wat oefeningen doen kan nooit kwaad.
Er was nog één vliegtuig op de club waarop ik niet uitgecheckt was, dus dat was een goede combi. Dit vliegtuig, de PH-SVN Robin DR2160 is het vliegtuig waarmee bij de club aerobatics gevlogen wordt en waarop ik Unusual Attitudes training heb gehad in 2009. Leuke tweezitter met wat vermogen (t.o.v. het gewicht).
Ik had al e.e.a. aan voorbereiding gedaan, dus onder leiding van Instructeur Victor konden we snel op pad.
Vertrek van baan 06, via Romeo de CTR uit.
Meteen na Romeo een stukje slow flight 65 kts, daarna doorklimmen tot 2000 voet. Eerst een clean stall met herstel zonder motorvermogen, daarna eentje in volledige landingsconfiguratie, herstel bij aanvang van de stall. De derde stall oefening was in baseleg configuratie, waarbij de overtrek in de bocht moest plaatsvinden. Allemaal prima op te vangen. De SVN is erg goed te controleren en vliegt eigenlijk best gemoedelijk. Verre van nerveus dit toestel.
Vervolgens een steile bocht rechts en links op 60 graden, dus wat steiler dan normaal (45 graden). Leuk om te doen en voelt lekker in deze kist.
Direct nadat ik daar mee klaar was werd het gas dichtgetrokken; simulatie motorstoring, dus een oefening noodlanding. We zaten nog niet boven officieel laagvlieg gebied, dus daarna een stukje door en nog maar één, kun je niet genoeg oefenen.
Als laatste oefening een voorzorgslanding, je blijkt op 200 voet prima kleine hekjes te kunnen waarnemen.
Terug naar EHRD via een Mike arrival op 1000 voet. Nog een doellanding op de drempel van baan 06 gevolgd door een prima landing met deze Robin.
Clubcheck weer in the pocket en een leuke kist erbij om te vliegen. Misschien toch maar wat aerobatics lesjes volgend voorjaar? ;-)
Posts
1 opmerking:
leuk!
vooral die foto.
Wiljo
Een reactie posten