“Once you have tasted flight, you will forever walk the earth with your eyes turned skyward, for there you have been, and there you will always long to return.” Leonardo da Vinci.

maandag 23 december 2013

Airplane repo!

Het terughalen van door de bank teruggenomen vliegtuigen. Een serie op Discovery channel waarbij allerlei soorten toestellen overal ter wereld opgehaald moeten worden omdat de eigenaar niet meer betaalt. Maar eigenlijk klopt deze titel niet echt voor deze blog. Airplane recovery klopt beter...  ;-)

Een aantal weken geleden ging Club2009 op een meerdaagse vlucht richting Zwitserland. Een übercoole trip waar ik ook op zou meegaan, maar moest afzeggen vanwege omstandigheden.
Maar ook al ging ik niet mee, ik kreeg er toch mee te maken.

De mannen vertrokken op donderdag met twee toestellen via Duitsland naar Grenchen waar ze ook aankwamen, zij het via een alternatieve route vanwege slecht weer. De vrijdag erna vlogen ze in Zwitserland rond met fantastisch VFR weer. Zaterdag zouden ze dan vanaf Annecy (FR) weer terugvliegen naar Nederland.
Maar dat ging niet helemaal zoals gepland. Het weer zou net wel/net niet worden op zaterdag, dat hadden we al gezien. Het werd; net niet. Vanuit Annecy vlogen ze eerst naar Bourg-en-Bresse. Deze stop was niet gepland, maar haalbaar. Daarna lukte het nog om naar Dijon-Darois te komen, welke wel gepland was. Er werd een poging gedaan door te gaan naar de volgende stop in Frankrijk, maar dat lukte niet en ze keerden terug naar Dijon. Een extra overnachting dus.

De volgende dag zag het er niet veel beter uit. Na uren wachten, wikken en wegen besloot de groep tegen de avond per trein terug te keren naar Rotterdam. Vanuit Dijon rijdt een TGV naar Parijs, en vanaf daar de Thalys naar Rotterdam.
En de toestellen? Die bleven achter in Dijon.

Die moesten dus teruggehaald worden. Er werd een lijstje samengesteld met mensen die in die week gelegenheid hadden om naar Frankrijk te gaan om de toestellen op te halen.
De SVP (Piper Archer) zou in eerste instantie op woensdag IFR worden teruggevlogen, maar ook daarvoor bleek het weer niet goed genoeg. Op donderdag zouden ik en Oscar wel kunnen om de toestellen op te halen. Ik zou dan de SVT (Robin DR400) meenemen, Oscar de Archer.

Zo gezegd of gedaan. Op woensdag zag het ernaar uit dat het weer goed genoeg zou worden, althans, in tot het einde van de middag. We hadden dus niet heel veel tijd om te verspelen.
Hero en Barry gingen mee op de trip, zodat in beide toestellen een volledige bemanning zou zitten.

Omdat we krap in de tijd zouden-kunnen-komen te zitten begon de dag al vroeg. Om 06:30 op het vliegveld afgesproken, vanwaar we de bus naar Rotterdam Centraal pakten. De Thalys van 07:00 naar Parijs was het volgende vervoermiddel.





































Openbaar vervoer; natuurlijk was de trein te laat. De eerste trein van de dag en al meteen te laat. O well, we waren vroeg op stap gegaan, moest geen probleem zijn.
Eenmaal Nederland en Belgie uit (waar het net een boemeltreintje is) kwam het ding een beetje op snelheid. Ontbijtje dan maar?




















Maar, door al dat geklooi in Belgie kwamen we met ruim 25 minuten vertraging aan in Parijs.
Zou allemaal net nog moeten kunnen want we hadden een uur om van het ene station naar het andere station te komen want wilden we rond 13:00 kunnen hangen op weg naar Rotterdam. We kwamen aan bij de kaartjes automaat, want we hadden RER tickets nodig om naar de andere kant van Parijs te komen, vanwaar de TGV naar Dijon vertrok. Vijf kaartjes automaten en....twee die werkten. Zucht. En natuurlijk een enorme rij voor beide automaten.

Na een minuut of 20 hadden we tickets en spurtten we door het station op weg naar de metro. Die kwam gelukkig snel en met 10 minuten waren we aan de andere kant van Parijs waar we net op tijd waren om de TGV te zien...wegrijden. We waren 2 minuten te laat. Er zijn van die dagen....!

In de rij om de TGV tickets te laten omboeken voor de volgende naar Dijon. Uur in de rij gestaan, of we allemaal nog even 10 euro wilden betalen voor het omboeken. Eh, nee beste fransoos-meneer-achter-de-balie-van-de-spoorwegen, want JOUW Thalys kwam te laat aan, en JOUW kaartjes automaten werken niet. No way Hosé!

Afijn, we konden verder met een half lege TGV...




















Onderweg keken we naar de lucht; zou dit goed blijven, of zouden we ook in prut terecht komen en geen kant op kunnen?

Op het tijdstip dat we gepland hadden te hangen richting Rotterdam kwam het recovery team aan op station Dijon-Darois. Al met al een uur te laat. Een taxi was snel gevonden en binnen een kwartier stonden we op het vliegveld en werden we herenigd met de SVP en SVT; hello girls!

Arjan was zo vriendelijk geweest de club te bellen waar de toestellen van in de hangaar stonden. Het verzoek was om ze buiten te zetten, zodat we geen tijd kwijt zouden raken aan het uitparkeren van de twee machines. En dat was keurig gedaan, ze stonden netjes voor de deur.

No time to waste; tanken!
De SVP kon voor de deur getankt worden, maar voor Jet-A1 moesten we even naar de andere kant van het veld taxiën. Toen we daar aankwamen stond een auto diesel te tanken, dus de kist er maar irritant vlak achter geparkeerd.  ;-)
Maar voordat we gingen tanken maakte de meneer zich al uit de voeten/wielen.



















Deze foto maakte Barry vlak voor vertrek, de SVP staat op de achtergrond.



















We konden onderweg!
De route liep vanaf Dijon langs Sezanne/St Remy, Reims-Prunay, Valenciennes en de MAK NDB (Belgie) naar Rotterdam, ongeveer 300 NM (540 kilometer).

Direct na vertrek klommen we naar 4500 voet, net onder de wolkjes door. Maar naarmate we verder vlogen moesten we zakken naar 4000 en daarna naar 3500 voet, laverend om wat losse wolkjes heen. We hoopten dat het niet verder naar beneden zou komen waardoor we misschien ook weer ergens vast kwamen te zitten. We vlogen door en hielden onderling contact via de tweede radio.




















De sfeer onderweg was overigens prima!


















Naarmate we dichter bij Belgie kwamen leek het toch te gaan lukken. We zouden de kisten weer thuis krijgen. Terwijl we de FIR tussen Belgie en Nederland overvlogen werd het zicht wat minder, maar nog steeds prima om door te vliegen. En na 306 NM en 2u37 minuten vliegen stonden we dan weer op het asfalt van baan 24, EHRD.  Oscar en Barry stonden 10 minuten later ook veilig op de baan.




















Er bekroop ons wel een "yeah, we made it!" gevoel.  ;-D

En de vlucht naar Zwitserland? Die staat voor eind februari 2014 gepland, als de Alpen besneeuwd zijn...  ;-)
Stay tuned!

Geen opmerkingen: