Ik had afgesproken met oud collega Patrick en Ymke, die beiden zweefvliegers zijn op Valkenburg, u weet wel.
Het was een prachtige dag. Meestal is het baggerweer als ik iets plan in deze periode (heb ik iets mee), maar deze keer waren de weergoden ons gunstig gezind. Zonnetje, zuid-westen wind met max 15 knopen, het kon allemaal niet op.
Ik had voor de gelegenheid het vliegtuig met de LCD monitoren gereserveerd, de PH-WKB met glass cockpit. Patrick en ik zitten beiden in de ICT, dus dat kwam wel goed.
Ze waren lekker op tijd op de club. Lees; dik half uur te vroeg. Ik stapte net in de auto thuis toen ik een Whatsapp message kreeg; ze hadden wind mee gehad. Ok, in ieder geval enthousiast!
We wilden eigenlijk maar EHMZ (Midden Zeeland), maar daar soppen ze letterlijk rond:
The runway is in an bad condition. Due to heavy rainfall and melting snow the grass is soft.
Eerder deze week waren ze zelfs gesloten. Nu ik dit schrijf lees ik dat ze wel weer open zijn, maar met restricties.
Dat viel dus af. Seppe (EHSE) heeft een betonnen baan en dus geen last van regen, smeltende sneeuw, blaadjes en wat nog meer. Die werd het dus voor de geplande tussenstop.
Voorbereiding had ik thuis al gedaan, dus op de club aangekomen konden we snel vertrekken. Hoesje van de kist, pre-flight, checklist en startup. Patrick vloog deze vlucht Co. So far so good ... of toch niet?
De MFD (multi function display) stond op de engine page en ik kreeg allemaal foutmeldingen over input sensoren. Er waren ook geen motor instrumenten zichtbaar. Althans, je zag ze wel, maar er was geen input.
Vreemd, want tijdens de fuel check waren ze er wel. Houston we got a problem!
Ok ICT-er, troubleshooten! Het PFD (primary flight display) zag er goed uit, geen issues daar. Vervolgens het MFD gereset. No joy. Ok, wat nu.
De kist heeft een computer, de DAU (digital acquisition unit) waar de sensoren op aangesloten zijn. De DAU zorgt ervoor dat de info van deze sensoren zichtbaar is op het MFD. The middleman so to speak.
Deze kun je apart resetten en dit lostte dan ook het probleem op. Houston we're go!
Taxi to Victor 2 for take-off runway 24. De run-up liet verder geen issues zien, dus ik had er het volle vertrouwen in. Door de wind waren we zo los en onderweg naar Whiskey.
Met een ruime omweg vlogen we naar Moerdijk om even te gaan kijken naar het chemische brandje met die NIET GIFTIGE WOLK. We hadden een enorme krater verwacht, maar zagen uiteindelijk alleen een afgebrand pand en veel zwarte vlekken. Verwachtingspatroon te hoog dus.
Daarna dus door naar Seppe voor de tussenlanding, zodat Patrick en Ymke van Co-pilot seat konden wisselen.
Het was druk bij Seppe. Veel verkeer in het circuit, dus opletten geblazen! Na een nette landing het toestel geparkeerd en naar de 'toren' gelopen. Ook daar was het druk. Zeg maar spitsuur.
Diezelfde trend was ook aan de gang in het restaurant. Stampvol! Wel een tafeltje gevonden om wat te drinken en te mopperen op Nederland als vliegland.
Na een half uurtje weer tijd om op te stappen. Met deze keer Ymke als Co vertrokken we weer naar EHRD. Deze keer geen DAU uitdagingen.
Weer een leuk stukje omgevlogen om vervolgens via Romeo weer terug te vliegen naar het veld.
Bij de Brienenoordbrug vroeg ik aan de controller of we over de stad mochten vliegen, via de Euromast. Dat was geen probleem. De ATC controller van dienst ken ik via via en hij herkende mij op de een of andere manier.
Met een mooie nadering over het centrum van Rotterdam mochten we het circuit in voor een righthand runway 24. Vlak daarvoor vlogen Oscar en Amit nog onder ons door met de PH-SVM op een Mike departure.
Na de landing kreeg ik van ATC te horen 'Skycaptain to Lima'. ;-)
Goeie actie Jan!
Anyway, deze eerste vlucht van het jaar was meteen een erg leuke. Lekker weer en goeie co-piloten.
Laat maar komen!
Plaatjes
Posts
1 opmerking:
Was inderdaad een mooie dag voor een vlucht. Hoop dat er nog veel mooie (gezamelijke) vluchten volgen...
Een reactie posten