Les 27; wing dip (& spiral dive)

Nee, deze blog gaat niet over het dippen van chicken wings in spicy dip. :)

Vandaag had ik een les met Victor gepland, maar deze was omgezet naar een andere instructeur omdat Victor met een andere leerling nog even de laatste puntjes op de i wilde zetten omdat hij binnenkort examen gaat doen.

Die andere instructeur was Freek, de chef instructeur, de 'meester' dus. Op zich ook wel weer een keer goed om een andere instructeur 'ns naar je verrichtingen te laten kijken, en als er op VCR wel één oude rot in het vak is....

Het zou een drukke les worden;

• Strakke aerodrome departure procedure
• Stall's
• Noodlandingen
• Voorzorgslandingen
• Steile bochten
• Blind instrument

genoeg te doen dus...

Natuurlijk had ik weer pech. Toen we naar het vliegtuig gingen voor de les stond de startbaan vol met brandweer auto's. Een kist had een klapband gekregen tijdens landing. Volgens Freek gebeurt dat wel meer als de baan in de 06 richting gebruikt wordt omdat de piloten teveel moeite doen om Victor3 (high speed exit) te halen. Hard remmen, te scherpe bocht; slecht voor de banden. Terwijl ik de pre-flight inspectie deed riep Freek de toren op om te vragen of we wel wegkonden. 10 minuutjes was het antwoord.

Maar 10 minuten werd een dik half uur zodat we met bijna 40 minuten vertraging pas konden beginnen aan de start gevolgd door een Mike departure. Nog voor Mike moest ik al een beetje naar rechts sturen richting oefen gebied; stukkie afsnijden. Tuurlijk tijdens de start een simulated engine failure.

Na Mike werd als eerste werd gesimuleerd dat het gyrocompas naar de haaien was. Dan heb je alleen nog je magnetisch compas, en daar heb je (zo goed als) niets aan in bochten. Dus dan moet je vóór het maken van de bocht bedenken welke richting je ongeveer op wilt, punt in de verte kiezen, bocht draaien, uitrollen en kijken hoe je uit gekomen bent. Valt best tegen in het begin hoor.

Daarna aan de slag met steile bochten. Toen was de wing dip aan de beurt en dat is gaaf zeg!

Bij een wing dip overtrekt één vleugel (eerder) waardoor het vliegtuig naar beneden en naar links of rechts rolt. Linke boel. Dat moet je op een speciale manier corrigeren, anders maak je het alleen maar erger en stort je neer in worse case scenario.

Daarna een spiral dive, dat je kan overkomen als je een (te) steile bocht draait en ondertussen de neus teveel laat zakken. Dan krijg je een vette duikvlucht gecombineerd met een bocht, een letterlijke neerwaartse spiraal. De snelheid loopt daarbij in enkele seconden bizar hoog op en deze situatie is helemaal link. Maar ook dat kun je, als je beseft wat er gebeurt, prima corrigeren.

Daarna nog een aantal voorzorgs landingen en noodlandingen. Die gingen allemaal wel goed, ik haalde alles netjes en de procedures waren prima in orde volgens Freek.

Toen alweer tijd om Romeo op te zoeken voor de terugvlucht naar Rotterdam. We moesten strak 1500 voet aan houden omdat er op 1200 voet onder ons een memorial formatie vlucht bezig was met twee vliegtuigen. Na pappa 'cross over the middle, 1000 ft, left hand circuit 06'. Dus ik begon aan de daling toen Freek zei 'hou 'm maar op deze hoogte' en hij riep de toren op voor een simulated engine failure, een glide in landing dus.

Midden boven de baan ging het gas eraf. Aftrimmen maar 70 knopen, goed kijken naar de baan, downwind > base-leg > final, baan wordt gehaald > flaps eruit en doellanden op de drempel. Het ging allemaal erg voorspoedig en na touchdown kreeg ik een compliment van Freek; hij vond het erg netjes gedaan.

Taxi to Lima en het zat er helaas alweer op, uurtje erbij in het logboek. Nog even nabespreken met Freek, en hij vindt het er allemaal erg netjes uit zien. Het meeste zit volgens hem al op examen niveau en ik zit op een hoge standaard, wat dan dan ook is. Freek dacht dat ik al veel meer uren dan iets van 30 gevlogen had, dus helemaal in de goede richting.

Hij vindt dat ik nu snel mijn grote driehoek solo moet gaan doen (150 NM solo, met twee tussenstops op onbekende velden) en als een speer uren erbij vliegen zodat ik aan 45 kom.

Top dus, zit lekker op schema. Komende zomer lekker veel vliegen, en dan misschien in het najaar...we zien wel.

Helaas heeft de accu van de PDA het begeven, dus geen tracklog. Wel balen, die spiral dive had ik graag in Google earth gezien... :)