Lunchen op Teuge

Ja, het was alweer drie weken geleden dat ik voor het laatst gevlogen had, dus het werd weer hoog tijd.

We (Bianca en ik) waren lekker vrij op deze goede vrijdag, en het weer zou super worden. Dik 20 graden, lekker zonnetje.
Eerst hadden we bedacht om naar het Aviodrome in Lelystad te vliegen, maar om wat meer van het weer te kunnen genieten werd dit omgezet in terrasje vliegveld Teuge (EHTE).

De diamond (PH-SVR) stond geboekt. Moest wel even getankt worden, maar de tankwagen stond al binnen 10 minuten voor onze neus. Erg snel deze keer.
Daarna instappen en wegwezen. De heenvlucht had ik gepland via een Mike departure, Arnhem en dan noordelijk naar Teuge. Dutch Mil info had geen enkele moeite met het feit dat we de Deelen CTR wilde crossen. Daarna waren we al snel bij meldpunt Sierra en na 45 minuten vliegen en een nette crosswind landing op baan 09 stonden we weer op de grond. En na het aftikken van 18 euri's voor de landing begaven we ons naar het terras voor drinks & lunch. Wel veel turbulentie in de lucht trouwens...

Het was er druk. Er waren veel parachutisten, zweefvliegers, vlieglessen en zelfs banner towing. Leuk vliegveld dat Teuge, je komt alles er wel tegen. Ook een heli die even snel een politie officier kwam brengen.

Ik was met lessen één keer op Teuge geweest, maar toen was er een stuk minder bedrijvigheid.

Tegen half twee vonden we het weer mooi geweest en werd het tijd voor de vlucht naar Rotterdam. De terugvlucht had ik via Nijkerk en Houten gepland, dus het eerste stukje vlogen we over de Veluwe op 3500 voet. Tijdens het verloop van de vlucht daalden we naar 2500 voet en 1500 voet om netjes onder de klasse A TMA's van Schiphol te komen.

Ter hoogte van IJsselstein waarschuwde Dutch Mil ons voor tegemoetkomend verkeer, practisch dezelfde hoogte. Die zagen we inderdaad 30 seconden later en kwam toch wel redelijk dicht in de buurt (min of meer recht op ons af). Top dus van Dutch Mil. Door beiden wat naar rechts te banken creëerden we wat meer separatie.

Daarna weer richting Mike gevolgd door een best tricky landing. De wind was 160, 14 kts, gusting 21 voor baan 24. Tijdens short final lag de kist mooi in de crab, maar vlak boven de baan verdween de gust plotseling waardoor de neus terugdraaide. Snel corrigeren dus, en al met al werd het een best nette landing (Bianca vond het wel een tikkie eng...).

Dit was een echt goede vrijdag... :)