Running into a DC-3

PH-PBA, Douglas DC-3c


En wéér wordt de oproep niet beantwoord. Het is weliswaar druk op 132.350 MHz, maar de Dutch Mil controller lijkt zich vooral te focussen op het IFR verkeer onder haar controle. Ergens wel logisch, maar we hebben toch echt clearance nodig om de Deelen CTR te crossen en we vliegen al boven Barneveld. Nog maar 'ns proberen dan; "Dutch mil, pappa hotel whiskey kilo bravo overhead Barneveld...". Geen reactie. Althans, niet naar ons. We overleggen kort. Klimmen naar 3000 voet om over de CTR heen te vliegen is een beetje zonde, want direct erna moeten we terug naar 700 voet om boven Sierra, het verplichte meldpunt bij Teuge, op de goede hoogte te zitten. Mark besluit er dan maar omheen te vliegen. Lekker krap op de rand van de CTR. Via 2 GPS systemen monitoren we onze route.

Bij Sierra kijken we extra goed in de rondte. Geen ander verkeer te zien en ook op de radio horen we niemand die kant op gaan. Mooi, hoe minder hoe beter. We zoeken de randen van het circuit gebied en ik meld ons Downwind runway 09. De PCAS piept als een dolle, niet zo gek met al dat verkeer verderop. Mark draait het toestel naar Base en vervolgens naar Final. Er is amper wind en we zakken rustig het glijpad af. Vlak voor touchdown zie ik aan de rechterkant van de baan een hele rits fotografen staan die ons op de korrel nemen met flinke telelenzen. Leuk natuurlijk, maar zo bijzonder is onze Piper Archer III nu ook weer niet. De Avidyne glass cockpit is wel gaaf, maar dat zie je niet aan de buitenkant.

We taxiën de baan af en ik vraag aan Teuge Radio of we naast de Robinson R44 (PH-UUB) mogen staan. Mark voert de engine shutdown procedure uit en de prop komt tot stilstand. Arrived safely! We stappen uit en zien dan pas waarom het zo enorm druk op de spotters plek en het terras is. De PH-PBA, een DC-3c van de DDA staat met engine #1 draaiend op het platform! Ik ben zelf nog nooit zo dicht bij een DC-3 geweest met draaiende motoren en het is indrukwekkend. Engine #2 wordt ook gestart. Op TV, zoals bij IcePilotsNWT ziet dat er al stoer uit, maar van zo dichtbij is dat toch wel erg fraai om te zien. Ze gaan een rondvlucht maken met passagiers aan boord.

Ze taxiën langzaam weg richting de startbaan. Dat gaan we natuurlijk ook nog even bekijken! We lopen iets meer naar de baan toe en zien de DC-3 vaart maken. Het tail wheel komt omhoog en even later stijgt deze mooie klassieker majestueus op. Prachtig gezicht!

We lopen naar het havenkantoor waar Mark de landingfee betaalt en ik een vliegplan indien voor de vlucht terug. We bestellen een drankje en wachten op de terugkomst van de DC-3, die een half uurtje weg zou zijn.
Vanaf het terras zien we 'm aankomen. De piloot zet 'm helemaal aan het begin van de baan neer, met op het oog wat veel snelheid. Het linker maingear komt ook nog weer even los, maar dan staat het gevaarte definitief. Het staartwiel zakt langzaam naar de grond als de snelheid eruit loopt. Mooie landing!

Terwijl de DC-3 terug taxiet stappen wij in ons toestel voor de terugvlucht naar Rotterdam. Ik ben deze keer Pilot in Command en Mark doet de communicatie.
Na take-off van baan 09 klimmen we naar 3100 voet om zo over de Deelen CTR heen te vliegen. Hoeven we Dutch Mil ook niet lastig te vallen. We programmeren EHRD VRP Mike in de bovenste GNS430 en vertellen de Auto Pilot koers naar Mike te zetten en de hoogte vast te houden. Ik check de motor gegevens op de MFD. Alles ziet er netjes uit en ik besluit te gaan leanen om het verbruik wat terug te dringen. Met 7,7 Gph pruttelen we terug naar huis. Life is good.

Happy Landings!
(Foto's)