De afgelopen week ben ik twee keer op pad geweest en beide vluchten werden bedreigd door het weer, en dan met name de slechte variant daarvan. In het eerste geval kwam het goed, in het tweede geval hebben we geschoven wat achteraf een goed idee bleek te zijn.
Anyway, een blog is geen blog zonder verhalen, so here goes...
Flight1:
Afgelopen dinsdag had ik, na lang plannen, een vlucht met Arnout en Arnold op de rol staan. Het zou een geinige titel voor een film kunnen zijn; "three guys and a plane".
De dagen voor de vlucht leek het prima weer te worden, maar op dinsdagmiddag kwam er behoorlijk wat troep uit het zuiden opzetten. Echter, de wind was praktisch afwezig, 2 knots zelfs maar. Dus de troep hing waar het hing, net buiten ons bereik.
De PH-VZV was weer geboekt, dus via de andere kant van de luchthaven naar de hangaar op Foxtrot.
Bij de beveiliging werd ons gevraagd of we echt gingen vliegen met die 'storm'. Hij doelde op de grijze lucht die ten oosten van het veld ging. En geen kant op ging.
De vlucht verliep na takeoff van runway 24 via een Mike departure naar Oudewater. Daar woont Arnold en we moesten natuurlijk het leven van de wijk even zuur maken met zo'n herrie ding op 1200 voet.
Daarna vlogen we over Woerden waar we 2 opstijgende luchtballonnen omcircelden. Ik probeerde ze nog op te roepen op 123,45 MHz, maar geen reactie. (Ballonvaarders, wat gebruiken jullie onder elkaar?)
Daarna vlogen via Hazerswoude-Rijndijk en Noordwijk naar de kust. De Rotterdam control zone enteren deden we na toestemming boven Den Haag zuid, waarna we ons boven Pijnacker moesten melden. We mochten onze weg vervolgen via een standaard circuit voor runway 24. De hele vlucht is hier terug te zien, dinsdag 19 juli, exact 19:30, C172 die richting Z-W opstijgt vanaf Rotterdam.
En het weer? Prima, tot en met de landing toe. Pas veel later op de avond wat regendruppels.
--//--
Flight2:
Zoals ik al schreef twee vluchten deze week. Life is tough sometimes. ;-D
De tweede vlucht was er één volgens traditie. Het was namelijk weer tijd voor een buitenland vlucht met vliegmaatje Arjan. Vorig jaar zomer waren we naar Bittburg geweest, dus deze keer wilden naar een andere hoek. We hadden al veel gehoord over Le Touquet (LFAT) aan de Franse westkust en aangezien we daar allebei nog nooit waren geweest werd als snel besloten: destination LFAT.
Ook deze keer wilden we de vlucht verdelen in 4 legs. Op de kaart werden Kortrijk en Oostende erbij gezocht, beiden België. Arjan was ook op deze vliegvelden nog niet eerder geland, dus we spraken de volgende verdeling af:
- Rotterdam - Kortrijk > Arjan
- Kortrijk - Le Touquet > Marcel
- Le Touquet - Oostende > Arjan
- Oostende - Rotterdam > Marcel
Met deze verdeling vlogen we ieder een leg van 45 minuten en een leg van een uur. Netjes verdeeld dus.
Net als vorige keer beschrijf ik mijn legs en zal Arjan zijn vluchten van commentaar voorzien op zijn blog.
Leg2: EBKT - LFAT.
De regen leek inderdaad langzaam weg te trekken. Buienradar is wat dat betreft best een handig hulpmiddel. De eerder beloofde blue skies kwamen zowaar in zicht. Maar goed ook, want dit zag er toch wat troosteloos uit:
Ik belde voor de zekerheid nog even met Belgocontrol om te vragen of ons vliegplan goed doorgekomen was omdat een trage PC + AZERTY toetsenbord niet de garantie is voor een foutloos vliegplan. Maar aléz het was goed doorgekomen.
Het was inmiddels gestopt met regenen en we besloten te vertrekken.
We stapten in en Arjan deed een radio check bij Kortijk Radio. Baan 06 was nog in gebruik en we mochten taxiën naar het holding point. Er kwam nog een zakenjet binnen, waarna we de baan op mochten voor line-up en take-off. Mijn navigatie plan begon bij punt Whiskey, van daar naar Poperingen, de FIR (landsgrens) over en dan direct naar Le Touquet. We konden klimmen tot 2000 - 2500 voet met ja hoor, more and more blue skies.
Op Brussels info hoorden we iets dat ik nog nooit eerder heb gehoord tijdens vliegen in BE; 'military are not active'. Ofwel, geen militaire vliegbewegingen vandaag. Ideaal omdat we door 2 restricted gebieden van vliegbasis Koksijde moesten.
Arjan schakelde bij Poperingen over van Brussels Info naar Lille Info voor het stuk naar LFAT. Toen we daar in de buurt waren werden we al overgezet op LFAT tower voor approach en landing. Na de initiële info en squawk code kregen we al snel een 'direct base 32'. Op een onbekend veld is dat best even goed kijken, want je kent de visuele referenties niet natuurlijk. Ik had de ILS frequentie wel ingesleuteld, maar die was helaas niet actief. Was een mooi hulpmiddel geweest. Na een stukje doorgevlogen te hebben stuurde ik een koers parallel aan de baan, ongeveer op de afstand van downwind. Omdat we een direct base moesten vliegen stuurde ik daarna het vliegtuig in een 90 graden bocht naar links, zodat we daarna naar rechts final op konden draaien. We kregen de baan in beeld en begonnen aan de long final runway 32. Op short final moest er wat gas bij (hoogte ging er wel erg snel af...) en met een uitdagend crosswindje en iets te veel power-on throttle landden we op Le Touquet. Bienvenue!
We hadden al gehoord dat we fietsen konden huren om naar de stad te rijden zodat we wat konden gaan eten. En dat was inderdaad zo geregeld zodat we 10 minuten later onderweg waren per vélo.
We hebben wat gegeten bij restarant l' Enduro (geen aanrader) aan de boulevard. Het weer was prachtig en het was dan ook best druk daar. Leuk stadje, dat zeker! Beetje jammer van die achterbuurthuizen rondom het vliegveld, ahum.
Na een tijdje besloten we terug te fietsen naar het vliegveld voor de 3e vlucht naar Oostende, pilot in command Arjan.
Leg4; EBOS - EHRD
Deze vlucht heb ik vaker gevlogen. Hetzij vanaf Oostende, hetzij langs Oostende komende uit Engeland. Het is een mooi stuk langs de Belgische en Nederlandse kust. En zeker met een zonnetje erbij prachtig qua uitzicht.
Na het drankje in het restaurant van Oostende Airport liepen we naar de uitgang. Er was een aparte controle voor piloten en passagiers. Arjan en ik moesten rechtsom, Calvin linksom. Helemaal officieel alle losse zooi in een plastic bak door de X-ray en wij door de metaaldetector. Waar ik na 2 pogingen ook piepvrij doorheen kon.
We werden naar onze 'crewkaart' gevraagd die we bij aankomst gekregen hadden van de marshaller. Natuurlijk hadden we die niet ingevuld, maar dat moest eigenlijk wel, aléz he. Alsnog dan.
Volgens de beveiligers was dat speciaal voor den dommen Belgen. Ze hadden er zelf i.i.g. grote lol in. ;-p
We werden daarna via de speciale crew corridor de terminal uitgelaten waarna we naar de Navigation Office liepen om de landing te betalen en een ride to the plane te regelen. Die was er binnen 3 minuten en 2 minuten later stonden we weer bij onze Cessna op platform Alpha. Dat ging rap he.
Na de laatste preflight check van deze dag stapten we in voor de vlucht huiswaarts. ATIS uitluisteren, startup & taxi clearance.'Cleared take-off runway 08, left turn out, climb to 1000 feet'.
Na take-off stuurde ik een linkerbocht naar de kust, om die te blijven volgen tot VOR COA (ook wel Costa).
We mochten klimmen naar 2500 voet en ter hoogte van COA werden we overgezet op de Nederlandse verkeersleiding. Bye bye België.
We vlogen langs Midden Zeeland, over Neeltje-Jans en zo terug naar Rotterdam. Via een Hotel arrival doken we het circuit in voor een landing op Runway 24. Ook nu weer wat crosswind, maar een nette landing als finale van deze gave vliegdag.Taxi to Foxtrot, de plek waar we de VZV weer in de hangaar op stal zetten.
Het was weer een fantastische vliegdag in goed gezelschap. Nieuwe velden bezocht en dingen bijgeleerd. En met de beloofde Blue Skies in veelvoud.
Hier nog wat plaatjes en hier de GPS track.
Happy landings!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten