De laatste...

In deze tijd van het jaar kijken veel piloten dagelijks naar de weersvoorspellingen. Is er nog een kansje op een vlucht, of wordt het toch weer regen met stormachtige wind en bewolking tot op de grond? Of wordt het wel prachtig weer maar kun je geen tijd vrijmaken door iets lulligs als 'werk'?

Ik had deze maand niet veel gepland anders dan vluchten met collega's van het werk. Maar ook die konden in eerste instantie niet doorgaan door... het weer.
Maar gisteren leek er een kleine mogelijkheid, in de middag. 'S ochtends was het niet om over naar huis te schrijven, veel regenbuien met laaghangende bewolking. Maar het zou 's middags wat beter worden.
Als het KNMI het bij het juiste eind had dan....

Ik had de SVP gereserveerd voor deze trip. Ik had al een tijdje niet op deze Archer gevlogen, want het toestel heeft groot onderhoud gehad; nieuwe bekleding, nieuwe lak, alles weer netjes. Passagiers op deze vlucht waren Jacco en Alwin, beiden collega's bij AT&T waar ik dit jaar voor heb gewerkt.
Zondagochtend was het weer buiten inderdaad ronduit slecht. Alwin en Jacco SMSte nog of ze wel in de auto moesten stappen maar ik had het volste vertrouwen in de voorspellingen, ahum.

Maar op de club aangekomen toonde de METAR toch de beloofde verbetering. Nog even gebeld met Midden Zeeland, want in de NOTAM stond dat ze PPR waren vanwege de slechte gesteldheid van de baan. EHMZ heeft een grasbaan en die krijgt het flink te voortduren in deze tijd van het jaar. Af en toe wordt de baan dan ook gesloten, als het echt niet anders kan. Maar, vandaag werd er gevlogen, we waren van harte welkom.

We wachtten nog even een METAR af terwijl ik de briefing deed met Alwin en Jacco. Rond 13:30 begaven we ons richting toestel voor het boarden. Ik had de SVP overgenomen van een vlieger die toevallig ook naar MZ was geweest en die gaf de tip rechts van de centerline te landen i.v.m. het vele water op de baan. Slip & slide zou het worden. Na de pre-flight check stapten we in.

Tanken was niet nodig, nog 32 gallon aan boord, pastte ook perfect in de W&B (mocht 38 mee hebben). Startup en taxi naar intersection V2,  runway 24 in use.
Binnen een paar honderd meter waren we los en we mochten special VFR via Hotel de CTR verlaten.
We hadden nog wat plukjes lage bewolking op 1000 voet, maar het was prima te doen.

Na de CTR ging de cloudbase al flink omhoog richting 2000 voet waardoor we nog een stuk konden klimmen. We vlogen via HSD en Neeltje Jans naar het Veerse Meer voor de landing op MZ. Bij de nadering kon je goed de gelige vlekken op het veld zien waar veel water stond. De centerline van runway 27 was ook flink bewaterd, dus die tip om iets naast de centerline te landen was een goede.
Deze foto laat zien hoeveel water er op de velden rondom MZ lag...

De landing was uit het boekje en we stonden snel stil door de remmende werking van het natte gras.
Kist nog even parkeren en op de foto met dat ding...

Er was één enkele andere bezoeker op het veld, de PH-VSY, ook van VCR. Het restaurant was failliet gegaan, dus de enige mogelijkheid om even te zitten voor de sterke verhalen was onder de 'toren' van de havenmeester. Deze had er dan ook echt wat van gemaakt, met gratis koffie en erwtensoep en kerstversiering aan het plafond en trap. De VSY bemaning vertrok na een kwartiertje voor de retourvlucht naar Rotterdam. Ik deed nog wat administratie en rond 15:15 LT namen we ook afscheid van EHMZ voor dit jaar en liepen terug naar het toestel. Pre-flight check, instappen en wegwezen taxiēnd  over het waterige vliegveld. Na de run-up een rolling departure, rechts van centerline. Je kon duidelijk merken dat het langer duurde om snelheid te maken, driekwart van de baan hadden we wel nodig om 55 kts te klokken. Nadat we los waren meteen een right turn out, alhoewel er nu niet veel mensen op de camping zullen zitten gok ik.

We vlogen langs rechts langs de Zeelandbrug de Oosterschelde over en langs de CTR van vliegbasis Woensdrecht. Bij Willemstad draaiden we rechtsaf en volgden we het Hollands Diep want Alwin wilde wel even langs Shell Moerdijk vliegen. Vanaf de Moerdijkbrug volgden we de A16 naar Rotterdam voor de Romeo Arrival. Ter hoogte van de Brienenoordbrug vroeg ik de toren of we via de Euromast en daarna over de stad terug mochten naar het vliegveld en dat was geen probleem. Op 1500 voet waren er wat plukjes bewolking onder ons en de rest zat op dik 2000 voet, mooi om te zien. Via Papa en een right hand circuit runway 24 gevolgd door de laatste landing van dit jaar stonden we weer veilig aan de grond. Nog even napraten bij een drankje tijdens het invullen van de logboeken.

Ik wens u allen een fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar. Wij gaan het in New York vieren...  ;-)
Happy landings, ook weer in 2013!

Foto's
Filmpje landing EHMZ
De route:

Grotere kaart weergeven