Trouwe lezers van mijn blog weten dat ik regelmatig en met heel veel plezier wat voor de Stichting Hoogvliegers doe. Eind juni hadden we weer de Grote Hoogvliegersdag op Schiphol, wederom een fantastische dag waarin we veel kinderen blij hebben kunnen maken.
In deze blog wil ik een soort van kijkje achter de schermen geven, hoe werkt dat nou met vliegen op zo'n dag?
In het begin van het jaar laat de organisatie weten welke Grote Hoogvliegersdagen er georganiseerd worden. Dat zijn er meestal zo'n 15 per jaar. Je kunt je dan aanmelden voor één of meerdere van die dagen als vrijwilliger of piloot.
Ik kijk dan in mijn agenda welke dagen ik kan vliegen. Vervolgens boek ik er een vliegtuig bij, want dat is een redelijk essentieel stuk gereedschap. ;-) Vaak vliegen we met twee vliegers op een toestel, dus mailen we heen en weer wie welke dag gaat doen. Schiphol was dus gepland op 28 juni.
Daarna wordt het even wat stiller, tot een paar weken voordat één van die dagen gaat beginnen. We krijgen dan draaiboeken van de organisatie, waarin precies staat wat er van ons verwacht wordt, wat we moeten doen en vooral waar we ons aan moeten houden. In het geval van Schiphol is dat behoorlijk uitgebreid, want je kunt je voorstellen dat daar eigenlijk niets fout mag gaan. Alle ogen zijn daar op ons gericht.
Dit jaar voor het eerst was er een extra briefing sessie, twee weken voor het evenement. Alle piloten die zouden gaan vliegen waren hiervoor uitgenodigd, alsmede de twee organisatoren van de dag en de luchtverkeersleiders die op die dag aan het werk zouden zijn. Die sessie bleek een schot in de roos; alles werd duidelijk verteld en er werden veel vragen gesteld.
Een paar dagen later kwam het definitieve draaiboek dat ik van voor tot achter doornam en daarna nog een keer voor het geval dat... ;-)
Op de dag vóór het evenement werd Go/Nogo bepaald. Dit heeft te maken met het weer, want het moet veilig vliegbaar zijn wil de dag door kunnen gaan.
In dit geval kwam er een Go met veel aanvullende uitleg, want het zou mogelijk later in de middag wat slechter kunnen worden. Na de Go bestudeerde ik zelf ook de meteo berichten en maakte de vliegtas in orde. Ik neem ook altijd eigen headsets mee voor de passagiers, dus die controleerde ik ook van te voren. Meestal dien ik ook meteen een vliegplan in voor de volgende dag, tenzij mijn vliegmaatje of iemand anders de ferry vliegt naar het veld waar het evenement gehouden wordt.
De volgende dag ging de wekker al vroeg, 06:00. We moesten namelijk eerst naar Rotterdam-The Hague airport om het vliegtuig op te halen, dan tanken om vervolgens naar Schiphol vliegen. Ik arriveerde rond 07:00 op de club en samen met Oscar controleerde ik het vliegtuig en maakte het gereed voor de dag. Even extra de raampjes schoonmaken enzo. Rond een uur of 08:00 gingen we airborne voor de korte 20 minuten ferry naar Schiphol.
Hoogvliegers tower was nog niet actief toen we de Schiphol CTR naderden, dus de hele communicatie verliep nog via de normale procedures met Schiphol-Tower. Na de landing op baan 22 werden we overgezet op Schiphol-Ground en op het Kilo platform naar Schiphol-GA. Dat Kilo platform was de uitvalsbasis voor de dag, hier vandaan zouden alle vluchten gaan vertrekken en aankomen.
Na het uitstappen meldden we ons bij het Hoogvliegers AIP (algemeen informatie punt) en kregen we onze persoonlijke badges. Daarna snel door naar net naastgelegen gebouw waar de vliegersbriefing inmiddels begonnen was. Deze briefing geeft ons de laatste informatie over het weer, bijzonderheden en last minute wijzigingen. Nadat deze was afgelopen begon het feest; vliegen met de kinderen!
Als piloot krijg je een vliegerskaart. Daar staat op of je een hoogdekker of laagdekker vliegt, wat het call-sign is, hoeveel passagiers er mee kunnen en je eigen naam. Met deze kaart ga je naar de boarding tafel waar de kinderen zich aanmelden voor de vlucht. De boarding tafel koppelt dan een Hoogvliegertje aan een piloot. Dat is dus het moment dat je je passagiers voor de eerste keer ontmoet.
Omdat Oscar de Ferry had gevlogen ging ik als eerste met een Hoogvliegertje op stap. Dus snel even een bak koffie erin en aan de slag. Er waren al best wat kinderen, dus na het inleveren van de piloten kaart hoefde ik niet lang te wachten.
Na het voorstellen ga ik altijd even aan een tafeltje zitten met het kind en ouder/begeleiders. Ik leg dan uit wat we precies gaan doen en hoe de dingen in elkaar zitten en probeer tevens in te schatten hoe het kind communiceert. Soms is dat niet anders dan normaal, maar in veel gevallen gaat dat net een beetje anders. Op de instapkaart staat wat extra informatie voor ons, zodat we een beetje weten waar we mee te maken hebben.
Daarna gaan we naar het toestel en dat loopje er naartoe is meestal het moment dat de kinderen hyper worden (als ze dat al niet zijn). ;-)
Airside wordt van Landside gescheiden middels een hek en daar aangekomen krijgen we een extra begeleider mee, die iedereen in de gaten houdt, maar bijvoorbeeld ook een rolstoel of niet meevliegende ouder terug kan begeleiden. Dan maken we kennis met het vliegtuig, doen samen de pre-flight, stappen we in en gaan we vliegen.
De vlucht gaat volgens een v.t.v. vastgestelde route. Na take-off vlieg ik eerst een stuk zelf om te kijken hoe alles gaat, maar dan wordt het tijd om de controls over te geven aan de Hoogvlieger (als deze dat wil/durft natuurlijk). In 8 van de 10 gevallen help ik stiekum een beetje mee, maar soms zitten er echt natuurtalentjes bij.
Een vluchtje duur meestal een half uur. We landen dan weer op dezelfde plek als waar we vandaan vertrokken zijn. Na engine shutdown is er meestal weer een begeleider aanwezig die helpt met uitstappen en steevast vraagt; "hoe was het?". Dan beginnen de stoere verhalen... ;-)
We lopen dan met z'n allen terug naar de hangaar om het Hoogvliegers diploma te overhandigen. Hét bewijs dat de Hoogvlieger piloot is! Ondertussen is de tweede vlieger (in dit geval Oscar) al met zijn Hoogvliegertje bij het toestel en maakt zich klaar om te gaan vliegen. De tijd die hij onderweg is geeft mij de gelegenheid even wat te eten of te drinken, te resetten en om kennis te maken met de volgende Hoogvlieger.
Dit wisselen we zo in een comfortabel tempo de hele dag af tot iedereen gevlogen heeft. En nadat alle Hoogvliegertjes moe maar voldaan naar huis zijn gegaan rest ons nog de vlucht terug naar de thuishaven en daarna de administratie.
Als ik dan 's avonds thuis kom ben ik ook afgedraaid. Niet alleen fysiek moe-ish, maar met name mentaal. Zo'n dag hakt er best in, maar het blijft te leuk om niet te doen....
maandag 21 juli 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Prachtig om het te zien hoor! Super.
Een reactie posten