EHVB revisited

Afgelopen weekend gooide de AVC (Aero Club Valkenburg) de Valkenburgse deuren weer open voor bezoekend publiek.  Vorig jaar had ik ook een bezoekje gebracht aan dit gesloten militaire vliegveld wat best gezellig was, natuurlijk geholpen door mooi weer.

Dit jaar was het weer op z'n best matig te noemen, zoals eigenlijk al de hele zomer. Maar tussen de buien door moest het wel te doen zijn volgens TAF; het sportieve windje kwam grotendeels uit de goede richting m.b.t. de runways op Rotterdam (24) en Valkenburg (23). Volgens een e-mail van de ACV was dit jaar het circuit verlegd naar de (noord)westkant van het veld omdat het circuit voor de zwevers naar de (zuid)oostkant verhuisd was. Aanvliegen over Katwijk dus, met de vuurtoren als meldpunt (zwarte driehoek).

Ger ging mee als co-piloot, tevens verantwoordelijk voor het op de gevoelige plaat vastleggen van deze korte trip, want veel langer dan een kwartier tot twintig minuten doe je er niet over.
We vlogen met de Cessna172 PH-VZV die in de hangaar op ons stond de wachten.

Met de towbar aan het neuswiel trokken we het vliegmachien naar buiten voor de pre-flight inspectie. Met de peilstok even gecontrolleerd hoeveel brandstof er nog in de vleugeltanks zat; 11 gallon links, 12 gallon rechts, genoeg voor pak 'm beet 4 uur vliegen bij 5 gallon p/u tijdens cruise. Bijtanken niet nodig dus, dat scheelt weer.

Ehm, wat doet dit ding ook al weer...?

We moesten voor vertrek even bellen naar EHVB om onze aankomst aan te kondigen. Na het doorgeven van het vliegtuig type, aankomsttijd en aantal personen werden we van harte welkom geheten door de organisatie. Dus de hele boel het vliegtuig in en klaar voor vertrek waren we.

Runway 24 was in gebruik op EHRD en we kregen toestemming om te starten en te taxiëen naar Intersection V2.

Na de runup checks mochten we oplijnen voor vertrek naar Valkenburg, via de Mike departure.

Vanaf Mike vlogen we via Leiden en Katwijk naar de kust om ons te melden bij de vuurtoren. Het was niet druk op dat moment, dus we mochten meteen door naar Downwind runway 23, right hand circuit. Plaatje van de baan draaiende van base naar final:

Valkenburg radio verzocht ons een long field landing te maken, omdat we helemaal aan het einde pas de baan moesten verlaten. Dus met een vlak daalpad rustig aan naar beneden om de kist zover mogelijk op de baan te zetten, wat prima lukte. We werden opgevangen door een auto die ons naar de parkeer plaats begeleidde. Arrivé!

Het was veel rustiger dan vorig jaar. Toen stond deze taxiway bijna helemaal vol met vliegtuigen, maar door het mindere weer hadden veel vliegers afgezegd.

Niettemin stonden er toch leuke kisten bij, waaronder deze experimental; een 2 persoons houten push prop:

Ik had lokaal nog een rondje gepland met Patrick en Sjors van de zweefclub die ons in hun clubhuis voorzien hadden van koffie en koek, waarvoor dank.  ;-)
Tussendoor nog even een (te) korte meetup met flybloggers Martijn en Marcel.

Daarna werd het tijd om terug te gaan naar EHRD. Direct na take-off zagen we een flinke bui aankomen vanuit het zuid-westen. Ik kon twee kanten op en bedacht me wat ik zou doen; linksaf langs de kust achter de bui langs proberen te vliegen, of rechtsom en dan via Leiden weer naar Mike, niet wetende wat de intensiteit van de bui boven land was.
Ik kon door de bui heen kijken langs de kust en de strandlijn goed zien. Beslissing gemaakt, terug via een Hotel arrival. We vlogen op 1300 voet door wat uitloop van de bui, maar niets spectaculairs. Zicht bleef prima en al snel waren we voorbij de buien lijn. Rotterdam Tower meldde zelfs dat de wind wat minder was geworden en dat we mochten aanvliegen via Hotel, zij het VFR-special. De laatste METAR van EHRD hield rekening met de bui die er vlak daarvoor overheen trok met zicht van 4,5 km, maar vanuit onze richting was dat alweer veel meer.

Na een keurige landing taxi naar de hangaar bij Foxtrot. Het begon zachtjes te regenen en we wilden de kist binnen zetten om de administratie af te handelen. Maar, dat werd voor ons gedaan...

Perfect timing! Net echt zo he?  ;-)
Anyway, leuk middagje vliegen zo, toch weer een keer EHVB in het logboek. Ben benieuwd hoe lang dat mogelijk blijft.

Ger, thanks for co-piloting!