Zomaar

Zomaar een woensdagmiddag, midden in de winter die nu toch echt wel van zich laat spreken (de Elfsteden tocht is op het nippertje afgeblazen). Vandaag heb ik afgesproken met twee (ex)collega's van mijn vorige opdrachtgever om een leuk tochtje te maken. Een van hen besloot echter recentelijk een kort maar krachtig gevecht met een keeper aan te gaan tijdens een voetbal pot en verloor, met een gebroken neus tot gevolg. Daar gaat 50% van de passagiers.

Het weer, de altijd en eeuwige onberekenbare spelbreker, ziet er zowaar vliegbaar uit. Bewolking op 2000 voet, knoop of 10 wind uit 050 met baan 06 in gebruik op Rotterdam met meer dan 10 km zicht. Er wordt voor vanmiddag zelfs een lekker zonnetje verwacht wat in de winter meestal wel een mooi plaatje geeft, zeker als er nog een witte deken over Nederland ligt.

Collega Vasken komt met de trein (schijnt een groot geel ding op rails te zijn), dus even ophalen bij Den Haag HS en daarna meteen door naar het vliegveld. Terwijl ik wacht op de aankomst van dat gele apparaat bel ik met EHMZ, de bestemming voor vandaag. Volgens de NOTAM zijn die PPR tot eind februari, dus even bellen voor vertrek. Maar we zijn van harte welkom in het mooie Zeeland, er wordt volop gevlogen en de zon breekt door. Jihaa!

-Trein komt aan/Vasken stapt in/ritje A13.-

Na de laatste checks van het weer en NOTAMS lopen we naar buiten om de kist uit de hangaar te halen. Deuren open en ...eh... geen kist? Ja, er staat wel wat, maar niet de goeie. Logboek en tas zijn wel paraat, dus het vliegmasjien kan niet ver weg zijn. Volgens het logboek is er gisteren onderhoud gedaan aan het toestel. Ah, dan de hangaar ernaast misschien? Bingo! Een Robin, juiste registratie, in de verwarmde onderhoudshangaar.
Toestel naar buiten (natuurlijk eerst die Piper die in de weg staat verslepen) en de brandstof controleren. Kwart vol, daar doen we het niet voor. Dat wordt even tanken op Foxtrot zometeen.

We gooien de spullen in het toestel, ik doe de preflight en Vasken stapt in. Alvast maar even bellen met het Jetcenter dat we zometeen wat JetA1 nodig hebben, dan weten ze dat alvast. De toestemming om op te starten en te taxiëen komt binnen en we rijden naar de andere kant van de vliegveld. Links zien we bij het Jetcenter een grote militaire heli staan met knipperende strobes, die gaat dus waarschijnlijk zo vertrekken. We parkeren de kist en de prop staat nog niet stil of de tankwagen komt al aanrijden, dat is nog 'ns timing. De tank wordt volgepompt en op de achtergrond horen we de turbines van de heli op toeren komen, gaaf geluid. Net nadat we weer in zijn gestapt zien we we de heli voor ons taxiëen. Ziet er toch wel apart uit, een rijdende heli.

Baan 06 is nog steeds in gebruik en we mogen taxiëen naar intersection V4. We worden achtervolgd door een Learjet die, terwijl deze achter ons langs rijdt, zijn trust reversers test. Ziet er best apart uit, zou niet misstaan in de nieuwe Transformers film.  ;-D

Nadat de jet vertrokken is (jeutje wat klimt zo ding hard..) mogen we de baan op; 'behind the departing Leartjet lineup runway sero six behind'. We wachten nog even om de wake turbulence te laten zakken en dan gaat het gas erop, full throttle! Na een paar honderd meter zijn we los en klimmen we in een linkerbocht uit richting Hoek van Holland. Ik level af op 1000 voet, snelheid op laten komen, throttle terug naar 65% en controle van de instrumenten, met name de motor. Deze heeft net een 200 uurs beurt gehad en aangezien we de eersten zijn na dit onderhoud ben ik extra alert. Niet dat ik de monteurs niet vertrouw, maar er is toch van alles los geweest. Better safe then dead. Goed kijken naar toerental en temperaturen.

Na een klein half uurtje nemen we na een mooie vlucht langs de kust contact op met Midden Zeeland Radio . 'Runway zero niner in use, left hand circuit'. We zijn het enige vliegtuig in het circuit, maar ik roep toch de downwind, base en final calls. We landen op een besneeuwde en bevroren, dus keiharde grasbaan. Welcome in Zeeland ladies and gentlemen, please stay seated untill the airplane comes to a full stop.

Terwijl we bij de havenmeester in zijn kantoor met uitzicht een praatje staan te houden landt er een Diamond met Oostenrijkse registratie. Geen enkele radio call gedaan, muisstil binnen gekomen. Nou is dat ook niet verplicht op EHMZ, maar het komt de veiligheid wel ten goede als je dat toch doet, het kan iig nooit kwaad. De piloot roept pas voor het eerst op als hij niet weet waar hij mag parkeren. Op naar het restaurant voor lunch!

Inmiddels komen er wat meer vliegtuigen in beweging. Op de top van de drukte is er nog een Robin, die Diamond, een Cessna 172 en een Cessna 152. Gekkenhuis hier!

Het wordt zo langzamerhand weer tijd om terug te vliegen, dus we pakken de boel weer in voor de terug vlucht. Preflight check, opstarten, radio check, runup check en twee minuten later hangen we weer, op weg naar Rotterdam. We vliegen nu meer oostenlijk, omdat we via de andere kant (Romeo) Rotterdam in willen. We nemen wat meer de tijd en genieten van het uizicht..

Bij de Brienenoordbrug aangekomen vraag ik de toren of we de rivier mogen volgen om via de Euromast en Rotterdam centrum terug te vliegen. Dat is geen probleem en met wat sportieve bochten wijzigen we de koers. We denken er nog over om onder de Erasmusbrug door te vliegen, maar we laten het idee voor wat het is. Een minuutje of tien later landen we weer op het sneeuwvrije asfalt van EHRD. Dat was weer een happy landing...